Veel ruimtelijke claims verwacht met nieuw waterbeleid

Volgens het kabinet is met het sturen op bodem en water in elk geval sprake van een koerswijziging. Het betekent op hoofdlijnen dat problemen met water als gevolg van de klimaatverandering niet meer afgewenteld worden op andere gebieden of doorgeschoven naar de toekomst of dat van een privaat probleem een publiek probleem wordt gemaakt. Dat staat al te lezen in het Beleidsprogramma van I&W.

Volgens het ministerie heeft klimaatverandering grote invloed op het toekomstig waterbeheer en zijn de uitdagingen groot. Bij het uitzetten van de beleidsmatige hoofdlijnen redeneert I&W vanuit de knelpunten van het water- en bodemsysteem die kunnen optreden en per gebiedstype verschillen. Daarbij wordt onderscheid gemaakt tussen veenweidegebieden, hoge zandgronden, kust en polders en stedelijk gebied.

Vernatting nodig

Voor veenweidegebieden is al aangekondigd dat vernatting nodig is om verdere bodemdaling, schade aan de natuur en uitstoot van broeikasgassen te voorkomen. Verder zullen vooral op hoge zandgronden extra gebieden nodig zijn voor de buffering van zoetwater om tekorten in droge periodes te voorkomen. Ook is voor het tegengaan van verzilting in droge jaren steeds meer zoetwater nodig uit het hoofdwatersysteem. I&W zal grenzen aan het gebruik van zoetwater aangeven om de beschikbaarheid hiervoor te kunnen garanderen.

Al deze verwachte maatregelen hebben gevolgen voor de landbouw. Wat de werkelijke impact gaat zijn, moet blijken uit de Kamerbrief die I&W vrijdag verstuurt. Zeker lijkt wel dat er op gebiedsniveau meer ruimtelijke claims bijkomen. Aansluitend geldt dat ook voor de extra maatregelen die nodig zijn om Nederland te beschermen tegen overstromingen. Versterking van waterkeringen en het aanwijzen van gebieden voor waterberging zullen ongetwijfeld voor een deel beslag leggen op landbouwgrond.