In memoriam: Han Reindsen

Han was vakredacteur en dan vooral een verslaggever in hart en nieren. Zijn hart lag bij de akkerbouw en mechanisatie. Daarnaast fotografeerde hij graag. Het liefst ging hij met een camera en schrijfblok op pad naar bijeenkomsten of langs bij boeren op het erf om interessante nieuwe ontwikkelingen te zien en daarover te horen. Han besteedde altijd veel aandacht aan het beeldmateriaal bij zijn artikelen en kon enorm trots zijn op een mooie foto van zijn hand in de krant.

Sociaal was Han sterk betrokken bij alles wat op de redactie gebeurde. Hij kon slecht tegen onrecht, was jarenlang lid van personeelsvertegenwoordigingen en maakte zich sterk voor de komst van een ondernemingsraad. Voor jonge en minder ervaren collega's was hij een dankbare vraagbaak. Han deelde zijn kennis zonder terughoudend te zijn, maar vond het ook prettig om grote producties zelf op te pakken, liefst voorzien van zijn eigen foto's.

In het najaar van 2020 merkten we dat Han steeds moeilijker uit zijn woorden kon komen. Hij kreeg moeite met praten en slikken. Uit het eerste onderzoek bleek een verdikking in zijn keel. Een 'brok' in de keel, zo had hij te horen gekregen. Nader onderzoek wees uit dat het ging om de eerste symptomen van ALS. Die diagnose sloeg in als een bom.

Desondanks bleef Han bewonderingswaardig positief en zich tot het uiterste inzetten voor Nieuwe Oogst. Hij bleef zijn werk doen zoals altijd. Toen het spreken bijna niet meer ging, maakte hij kaartjes waarop stond dat hij ALS-patiënt was, weliswaar niet meer kon praten, maar wel kon luisteren. De vragen schreef hij op. Zo vond hij een manier om toch op pad te gaan, interviews af te nemen en aan het werk te blijven.

Tot het laatst toe bleef Han betrokken, wees hij zijn collega's op interessante bijeenkomsten of gaf hij tips over actualiteiten. Toen het bericht kwam dat Han euthanasie niet langer wilde uitstellen, reageerden collega's uiteraard verdrietig en ontsteld, maar ook met ongeloof. 'Ik heb gisteren nog een mail van hem gehad' en 'Maar hij stuurde mij vanmorgen nog een mail door.'

In Han verliest de redactie van Nieuwe Oogst naast een deskundige vakcollega die haarfijn wist wat onder boeren en tuinders leefde, ook een warme, sterke, trotse en open persoonlijkheid.