'Hoe gaan we het doen: truth or dare?'

Bij de nieuwjaarswensen komen ook altijd de goede voornemens om de hoek kijken. Zo zat ik afgelopen weekend met twee vriendinnen aan een borrel, we speelden het spelletje 'truth or dare'. Ik pakte het kaartje: 'Als jij iets aan deze wereld zou kunnen veranderen, wat zou je dan doen?' We waren het alle drie meteen eens: corona aanpakken!

Toen vroegen die meiden wat mijn andere antwoord zou zijn. Ik heb vaak liedjes in mijn hoofd, geen idee waarom, maar ik kreeg bij deze vraag meteen de tekst 'land van duizend meningen, het land van nuchterheid, 15 miljoen mensen' in mijn hoofd. Ik vertelde dat ik toch eigenlijk wel heel graag zou willen dat iedereen meer respect voor elkaar heeft en elkaar in de waarde laat.

Zo word ikzelf altijd enorm gefrustreerd door de reacties van vegans op het internet. Het praat natuurlijk erg makkelijk op sociale media. Ik ga de discussie weleens aan. Ze zeggen dan vaak: 'Ik heb het helemaal tot in de puntjes uitgezocht, mij kun je niet meer overtuigen.' Dat is mijn doel ook helemaal niet. 'Luister nou eens...', denk ik dan.

Ik wil weten waar zij die informatie vandaan halen en wat nu echt hun redenen zijn. Ik probeer ze vaak uit te nodigen om te komen kijken, maar dat wil niemand. Als ik alleen maar pagina's van Wakker Dier lees, is dat het hetzelfde als dat ik aan een tandarts vraag of ik mag stoppen met tandenpoetsen of aan een arts of ik een coronaprik moet halen.

Dus over goede voornemens gesproken, zullen we aankomend jaar proberen elkaar te accepteren? Prima als je je laat inenten, dat is jouw overwogen keuze. En of je nu vlees eet of niet, of je zes keer op vakantie gaat of helemaal nooit, iedereen heeft zijn eigen manier van doen en laten en zorgt op zijn eigen manier voor de natuur. Ik doe dat met mijn werk, als boer en teeltadviseur.

Want die 15 miljoen mensen op dat hele kleine stukje aarde zijn inmiddels 17,6 miljoen mensen. Die moeten niet het keurslijf in, die laat je in hun waarde…