Afzet konijnenvlees nauwelijks verstoord

'Door hun verteringsstelsel kunnen konijnen prima uit de voeten met laagwaardige voedermiddelen, bijvoorbeeld schilletjes en vliezen van granen. In combinatie met een efficiënte groei zorgt dit ervoor dat vlees van konijnen een kleine footprint heeft', vertelt Sjef Lavrijsen in Reusel.

De Brabantse konijnenhouder is konijnenhouder, lid van de LTO-vakgroep Konijnenhouderij en voorzitter van coöperatie Den Demer, een producentenorganisatie die voor de aangesloten konijnenhouders de afzet van slachtrijpe dieren verzorgt. Hij is optimistisch over de toekomst van de konijnenhouderij in Nederland. 'Onze sector past binnen de kringlooplandbouw die politiek en maatschappij nastreven. Vrijwel alle mest van konijnenbedrijven gaat naar biovergistingsinstallaties.'

Toch loopt in de konijnenhouderij het aantal ondernemers terug, van ongeveer honderdvijftig in 2000 tot veertig nu. Het aantal dieren is niet veel veranderd, er zijn ongeveer 45.000 voedsters en 350.000 vleeskonijnen.

Kwetsbare sector

Alle slachtrijpe dieren gaan de grens over naar België waar een aantal grote slachters de markt beheerst. Lavrijsen erkent dat dit de sector kwetsbaar maakt. 'Bij uitbraken van dierziekten als mond-en-klauwzeer gaan de grenzen dicht en kan onze afzet stagneren. Gelukkig heeft LTO met de overheid afspraken kunnen maken die ervoor zorgen dat zoiets alleen in uitzonderlijke gevallen gebeurt.'

Een deel van het vlees komt vanuit België terug naar Nederland. Vooral supermarkten verkopen dit. Vaak gaat het om vlees met een ster van het Beter Leven-keurmerk van de Dierenbescherming.

Vlees uit China

Gemiddeld eten Nederlanders zo'n 600 gram konijn per jaar. De totale binnenlandse consumptie bedraagt zo'n 10 miljoen kilo konijnenvlees. Nederlandse konijnenhouders produceren krap een kwart hiervan. De rest is grotendeels afkomstig uit China. Dit vlees komt diepgevroren naar Nederland en wordt vooral via het poelierskanaal verkocht. Konijnenvlees uit China voldoet niet aan de dierenwelzijnseisen die hier gelden.

De vraag naar slachtrijpe konijnen is tussen oktober en Pasen groter dan het aanbod. In het andere deel van het jaar is er minder vraag. Toch lukt het konijnenhouders om jarenlang financieel goed te draaien, ook al zorgen de hoge voerprijzen momenteel voor druk op het saldo. Bijna alle konijnenhouders werken op basis van jaarafspraken samen met de slachterijen. Corona heeft de afgelopen twee jaar in de konijnenhouderij nauwelijks gezorgd voor stagnering in de afzet.

Investering in dierenwelzijn

Onder druk van markt, politiek en maatschappelijke organisaties hebben Nederlandse konijnenhouders de afgelopen twintig jaar flink geïnvesteerd in dierenwelzijn. Veel bedrijven zijn omgeschakeld naar parkhuisvesting. Daarin hebben de dieren meer ruimte en beschikken ze over afleidingsmateriaal.

'Als sector zijn we in gesprek met de overheid en organisaties als de Dierenbescherming over verdere stappen. Daar werken we graag aan mee, mits we er voldoende tijd voor krijgen en het gebeurt op grond van een heldere visie', stelt Lavrijsen.

Als het aan Lavrijsen ligt beginnen meer ondernemers met konijnen. 'Het is een van de weinige sectoren waarin je kunt starten met relatief weinig kapitaal. En het toekomstperspectief voor de konijnenhouderij lijkt goed.'