LLTB-voorzitter Léon Faassen: 'Zonder leden word je geen 125 jaar'

Hoe kijkt u terug op dit jubileumjaar?

'Toch wel met een wisselend gevoel. Aan de ene kant ben ik trots dat we een jubileum van 125 jaar meemaken. Maar een dergelijk moment wil je met z'n allen vieren. Er was een speciale commissie opgesteld met het idee dat het een feest van de leden voor de leden zou worden. Ruim 1,5 jaar werk je met elkaar toe naar een soort apotheose en dan blijkt dat niet door te kunnen gaan. Maar we hebben samen toch iets moois neergezet.'

Corona bracht roet in de feestplannen. Hoe is daarmee omgegaan?

'Toen bleek dat een aantal dingen niet konden, hebben we snel gekeken wat wel kon. Zo is het congres een digitale talkshow geworden, gevolgd door de première van onze documentaire. Het gemis van elkaar fysiek zien, was en is er binnen de gehele vereniging, maar het saamhorigheidsgevoel is misschien wel sterker dan ooit.'

Hoe is het jubileumjaar toch gevierd?

'Naast de digitale talkshow en documentaire hebben we ook een boek gemaakt. Het zijn echt tijdsdocumenten waarmee we de geschiedenis vastleggen. Tegelijkertijd is het ook belangrijk om te laten zien dat we 'alive and kicking' zijn. Een mooi voorbeeld daarvan is Kompas 2030 dat we onlangs hebben gepresenteerd. Het vormt de basis voor alles wat we doen en waar we ons sterk voor maken.'

Wat was uw hoogtepunt?

'De documentaire. We hebben er samen lang aan gewerkt. Wie vragen we? Hoe gaan we het doen? Je ziet in de documentaire waar de leden mee worstelen, hoe ze in het leven staan. Ook in combinatie met de watersnood, wat veel impact heeft gehad op veel van onze leden. Het is een document waarin iedereen zich wel herkent. Het zijn allemaal mensen die hun ziel en zaligheid in de agrarische sector leggen. En dat voel je.'

Wat staat er nog op de planning?

'Wat in het vat zit, verzuurt niet. We hopen dat we het jubileumweekend volgend jaar alsnog door kunnen laten gaan. Het is een jubileum van 125 jaar. Of je dat nu vandaag of morgen viert, dat maakt niet uit. Als we het nog maar eens samen met alle leden kunnen vieren. De LLTB is van hun, want zonder leden word je geen 125 jaar.'