Zeugenhouders Van Nuland kiezen voor herbestemmen

In 2012 hadden de Van Nulands nog flink in het bedrijf geïnvesteerd. Ze legden een stevige basis om in 2028 te voldoen aan de nieuwe, verscherpte emissie-eisen. De provincie Noord-Brabant vervroegde deze deadline echter naar 2020. Daar waren de activiteiten en financiën niet op berekend.

‘Ineens moesten we zo veel investeren dat schaalvergroting noodzakelijk was om dit te kunnen terugverdienen. Maar dat zou nóg meer geld kosten’, vertelt Freek, die zijn ambities als vierde generatie in het familiebedrijf in rook zag opgaan.

Wet Plattelandswoning

Met een gemiddelde ruimte voor zeshonderd zeugen verkochten Freek en Geert van Nuland circa twintigduizend biggen per jaar. Nu moesten de varkens het erf verlaten. Wat te doen met de twee bedrijfswoningen, de stallen en de loods?

Samen met NVM Agrarisch & Landelijk-makelaar Kees van Dijk van Bernheze Makelaars uit Uden namen ze alle opties door. Conclusie: binnen de geldende bestemming lag geen levensvatbare oplossing.

Geert: ‘Geen particulier wilde onze agrarische bedrijfswoningen kopen. En geen varkensboer wilde ons bedrijf in deze staat overnemen, zeker niet met twee overbodige woningen erbij.’

Tijd om met de gemeente om tafel te gaan, vond makelaar Van Dijk. De Van Nulands bereidden zich grondig voor en presenteerden hun alternatieve ideeën. De intentie van Geert van Nuland was om zijn woning van het bedrijf te laten splitsen via de Wet Plattelandswoning.

‘Zo kan ik hier nog een jaar of tien blijven wonen en de woning vervolgens verkopen aan iedereen die hem hebben wil,’ vertelt hij. ‘En de gemeente wil de leefbaarheid van het buitengebied naar een hoger plan tillen, dus deze oplossing is goed voor iedereen.’

Mooi voorbeeld

Vader en zoon zijn blij dat de gemeente wilde meedenken. ‘Het ene huis wordt plattelandswoning, waardoor nieuwe bewoners slechts beperkt bezwaar kunnen maken tegen agrarische activiteiten in de omgeving. Het andere huis wordt een bedrijfswoning met opslagfunctie en lichte bedrijvigheid, zodat de naburige agrarische ondernemers zich kunnen blijven doorontwikkelen’, legt Geert uit.

‘Het buitengebied blijft dus levendig én behoudt haar agrarische karakter. In Brabant stoppen heel veel agrariërs. Ik denk dat wij een mooi voorbeeld zijn van hoe je alle partijen kunt helpen.’

Het overige bezit komt in handen van Freek. De stallen, goed voor een oppervlakte van ruim drieduizend vierkante meter, wil hij slopen en aanbieden als Ruimte voor Ruimte. Het agrarische perceel wordt gewijzigd in bestemming voor bedrijven in de lichtere milieucategorie 1 en 2.

Met de loods van duizend vierkante meter heeft hij andere plannen. ‘Hiervan wil ik verhuurbare opslagruimte maken. Daarmee behoudt deze locatie een waardevolle eigenschap: verdiencapaciteit. Bovendien kan ik dat combineren met mijn nieuwe vaste baan, zodat ik hier lekker kan blijven wonen met mijn vrouw en drie kinderen.’

Dit artikel is gecreëerd door onze kennispartner NVM