'End the Cage of einde van invloed?'

Het Europees Parlement stemt komende week over het End the Cage-voorstel. Zoals de titel doet vermoeden: het gaat over het uitbannen van kooien en hokken voor landbouwhuisdieren. Via een Europees burgerinitiatief zijn 1,4 miljoen handtekeningen verzameld vanuit verschillende lidstaten.

Grote kans dat wanneer u een van de andere bijna 450 miljoen Europeanen vraagt hoe er tegen dierenleed wordt aangekeken, u een felle reactie krijgt. Geen enkel weldenkend mens wil een dier zien lijden. Toch geeft het End the Cage-voorstel precies dat frame: miljoenen dieren in de Europese Unie zouden stelselmatig worden mishandeld door (eenzame) opsluiting en slechte leefomstandigheden. De feitelijke situatie voor landbouwhuisdieren wordt niet geschetst.

De reden om landbouwhuisdieren te huisvesten in een geconditioneerde omgeving vindt zijn oorsprong in voedselveiligheid en efficiëntie. Immers, een dier dat in optimale klimatologische omstandigheden wordt gehouden is gezonder en produceert meer melk, vlees of eieren. Kalveren worden bijvoorbeeld in de eerste twee weken van hun leven alleen gehuisvest om diarree en zuigen te voorkomen. Het kraamhok van de zeug voorkomt dat de biggen een vroegtijdige dood sterven door doodliggen.

Ook de garantie dat de producten bijdragen aan de volksgezondheid en geen risico vormen door contaminatie met pathogenen of vreemde stoffen is beter te geven in een beschermde omgeving die goed is te monitoren.

Dierenwelzijn steeds belangrijker

In Nederland, en dus ook op Europees niveau, heeft dierenwelzijn een steeds prominentere plek in het maatschappelijke debat. En dat verandert voorlopig niet. Integendeel, het wordt steeds belangrijker. Dat de dierenwelzijnsnormen in Europa in veel gevallen al de hoogste ter wereld zijn, lijkt te worden vergeten. Dat boeren vaak veel geïnvesteerd hebben om dierenwelzijn te borgen ook. En we kennen een uitzonderlijk goede controle hierop.

Bovendien liggen er veel uitdagingen op het bordje van veehouders op het gebied van dierenwelzijn, uitstoot van emissies, diergezondheid, biodiversiteit en klimaat. Je zult als boer maar net hebben geïnvesteerd in een nieuwe, duurzame stal en dan te horen krijgen dat je huisvestingssysteem per 2027 verboden wordt. Boeren hebben behoefte aan langetermijnbeleid. Daar zijn hun financieringen op afgestemd. Je kunt niet leven bij de waan van de dag of de waan van politieke ideologie.

Verplaatsing van veehouderij

Als het voorstel wordt aangenomen en de Europese Commissie het omzet naar wetgeving, bestaat de kans dat de veehouderij zich meer en meer verplaatst naar landen buiten de Europese Unie. Daar hebben we geen of weinig zicht op de omstandigheden waarin de dieren worden gehouden of de effecten op het klimaat. Daar komt nog bij dat je je af kunt vragen of je als Europa voor je voedselvoorziening afhankelijk wil zijn van derde landen.

Voor mij betekent het End the Cage-voorstel ook een mogelijk einde aan transparantie en invloed die je als inwoner van Europa hebt op de dierhouderij. Een einde aan de ambitie die we met zijn allen hebben om het klimaat te verbeteren.

Het enige positieve dat ik kon ontdekken is de oproep om boeren te ondersteunen om consumenten op te voeden. Een oproep die erkent dat hoger dierenwelzijn een prijs kent. Ik zie die prijs het liefst betaalt vanuit de markt. En geen prijs die zich uit in hogere sterftepercentages bij biggen of kalveren.