Bollenteler heeft plezier in imkeren

'De verhalen over de achteruitgang van de bijenstand door bestrijdingsmiddelen in de bollenteelt storen me mateloos', zegt John Huijg, die samen met zijn broer Raymond een bloembollenkwekerij en -veredelingsbedrijf heeft.

Het familiebedrijf is opgericht door hun vader en is sinds 1971 gevestigd op de huidige locatie in het Noord-Hollandse Breezand. 'Ik heb in tientallen jaren hooguit twee keer een bij op een tulp gezien. Ze vliegen helemaal niet op tulpen, hyacinten en narcissen. Bovendien koppen wij de bloemen, voordat ze tot volle bloei komen.'

Nederlandse Bijenhoudersvereniging

Huijg wilde onderzoeken hoe het echt zat en nam in 2018 contact op met Dirk Brugman uit Anna Paulowna, die al tientallen jaren actief is in de Nederlandse Bijenhoudersvereniging (NBV). Brugman wilde graag helpen, maar stelde als voorwaarde dat de teler eerst een basiscursus imkeren zou volgen.

'Ik heb er bewondering voor dat John dat heeft gedaan en dat hij echt nadenkt over wat hij zelf kan doen om de slechte naam die de bollenteelt in sommige kringen heeft te verbeteren', zegt Brugman. 'Hij is een echte praktijkman die al veel ervaring heeft opgedaan in de school des levens.'

Stukje honingraat laten proeven

Na de cursus ging Huijg aan de slag en plaatste een aantal bijenkasten tussen de bollenvelden. 'Vrienden en bekenden vonden zo'n 'groene' hobby niet bij me passen, maar ik had er echt plezier in. Ik liet hun graag een stukje honingraat proeven.'

De eerste zomer leverde 36 potten honing op, waarvan de teler er één naar het laboratorium van Eurofins Agro stuurde dat de honing onderzocht op meer dan zevenhonderd residuen van gewasbeschermingsmiddelen. 'Dat kostte me wel 230 euro, maar leverde een rapportje op waarin stond dat mijn honing geen enkele verdachte stof bevatte. Het bewees voor mij dat de bollenteelt niets te maken heeft met het teruglopen van het aantal honingbijen.'

Varroamijt

Beide heren wijzen de varroamijt aan als boosdoener, maar daarnaast het teruglopen van de biodiversiteit. 'De laatste vijftien jaar hebben veel burgers de tegels in hun tuinen vervangen door planten', zegt Brugman. 'Daardoor kunnen bijen in de steden en dorpen meer voedsel vinden dan op het platteland. Maar ook daar zie je langzamerhand een kentering, doordat steeds meer boeren bloeiende akkerranden aanleggen.'

Volgens Brugman is de bijenhouderij bezig met een opmars. 'Veertig jaar geleden had de NBV 55.000 leden. Dat was een paar jaar geleden gedaald naar 7.000, maar nu hebben we alweer 12.000 leden. Jaarlijks hebben we 2.000 cursisten en een wachtlijst van 500 geïnteresseerden.' De regio Noord-Holland-Noord telt 60 tot 70 leden, van wie Huijg er een is.

Voldoende nectar

De teler heeft tijdens de cursus geleerd dat het belangrijk is dat bijen voldoende nectar kunnen vinden en dat bloeiende bloemen ook nog eens de vitaliteit van de grond bevorderen, wat bijdraagt aan de kwaliteit van de bollen. 'We zijn op zoek gegaan naar groenbemesters die we inzaaien, nadat we de bollen hebben gerooid', zegt hij.

'We hebben gekozen voor onder andere bladrammenas en mosterdzaad. Die zijn goed voor de bijenstand en zorgen voor minder aaltjes in de bodem. Daardoor hebben we minder last van ziektes en plagen en hoeven we minder gewasbeschermingsmiddelen te gebruiken. Dat laatste doen we echt niet voor onze lol en bovendien is het kostbaar. Als het toch nodig is, gebruiken we ons verstand.'

Stropdassen

Over middelen die niet meer zijn toegelaten, zoals onkruidbestrijder Chloor IPC, kan Huijg zich heel boos maken. 'Mensen worden meteen bang als ze het woordje 'chloor' horen, terwijl keukenzout, dat iedereen in zijn keukenkastje heeft staan, ook chloor bevat, net als zeewater. Van die 'stropdassen' zeggen vanachter hun bureau over bijvoorbeeld onkruidbestrijder Asulox in tulpen en luizenmiddel Karate in zantedeschia dat ze niet goed zijn voor bijen, terwijl ik de eerste bij daarin nog moet zien. Ze zouden eens in de praktijk moeten komen kijken.'

Het klopt volgens Huijg niet dat bollenkwekers niets op zouden hebben met de natuur. 'Wij hebben zonnepanelen, zetten ons land zo nodig onder water en vangen het regenwater op.'

Opvolgers

De komende jaren gaan de broers hun bedrijf overdragen aan twee zoons van Raymond, die al in het bedrijf werken. Huijg verheugt zich erop dat hij zijn activiteiten als imker dan verder uit kan breiden. In 2020 produceerde hij met 2,5 volk tachtig potten honing van 450 milliliter, dit jaar zal dat met vier volken nog meer zijn.

'Op mijn potten zit een speciaal etiket dat Dirk voor me gemaakt heeft. Daarop staat 'Honing van het Breezandse bloembollenland'. Zo kan iedereen zien wat een mooi en schoon bijenproduct onze kwekerij oplevert', zegt Huijg.