Wetenschappers bepleiten tweedeling landbouwgrond

De wetenschappers denken dat deze tweedeling een manier is om uit de impasse te komen in de discussie over de toekomst van de landbouw. Daarin staan twee kampen tegenover elkaar, zeggen ze in de Volkskrant. Het ene kamp pleit voor meer intensivering om zoveel mogelijk uit de grond te halen. Het andere kamp is voorstander van een overgang naar een minder productiegerichte landbouw die de natuur en het milieu ontziet.

Door het ene deel van het land te reserveren voor bedrijven die intensief produceren voor de wereldmarkt en het andere deel voor boeren die natuurvriendelijke landbouw bedrijven, zonder inzet van gewasbeschermingsmiddelen en kunstmest, denken ze ruimte te creëren voor beide kampen.

Kaart

De onderzoekers hebben een kaart gemaakt van alle landbouwgrond in Nederland, ruim 2 miljoen hectare. Daarvan is volgens hen ruim 845.000 hectare geschikt voor intensieve landbouw. Dat zijn vooral vruchtbare kleigronden in Zeeland, de Kop van Noord-Holland, Flevoland en de noordelijke delen van Groningen en Friesland.

De rest, ruim 1,1 hectare, is in hun plan voorbestemd voor ‘groene’, natuurvriendelijke landbouw. Dat zijn vooral de armere zandgronden in Noord-Brabant, Limburg, Gelderland en Drenthe en de veenweidegebieden.

Veerman

Oud-landbouwminister Cees Veerman presenteerde eerder ook al een plan van ongeveer deze strekking. Hij bepleitte daarbij ook een splitsing op basis van intensiteit. Onlangs presenteerde hij een pamflet waarin hij het nieuwe kabinet opriep om te investeren in concrete maatregelen om boeren en tuinders te helpen bij de transitie naar een duurzame landbouw. Hij deed dat met een denktank waarin 29 organisaties en bedrijven samenwerkten.

LTO Nederland voelt weinig voor zo'n tweedeling.