Sam Fianen: 'Twee blonde vrouwen, dat valt op'

Sam groeide bijna op in de kas. Als klein meisje hielp ze al met het stekken op het familiebedrijf Kwekerij Lendert de Vos. Haar belangstelling voor het tuindersvak groeide toen ze de havo volgde. Voordat ze vorig jaar na haar eindexamen aan haar tussenjaar begon, ging ze met haar moeder en oom om tafel. 'Als jij echt het bedrijf in wilt, moet je serieus nadenken over wat je precies wilt. Dan kun je niet alleen steksteken', gaven zij haar mee.

De Zuid-Hollandse tuinder wist meteen dat ze zich verder wilde verdiepen in de veredeling. 'Het trekt mij enorm aan. Het zoeken naar exclusieve producten is heel gaaf. Ik vind het spannend als de planten gaan bloeien die we twee jaar daarvoor hebben gekruist. Wat gaat er gebeuren? Gaat de plant mooi vertakken? Met klanten uit de hele wereld ben ik aan het videobellen, om de testen te laten zien en om te kijken of er interesse is.'

Vreemde eend in de bijt

Nu ze de Akker- en tuinbouwopleiding aan Aeres Hogeschool in Dronten volgt, is de hang naar het tuinbouwbedrijf nog groter. 'Ik mis de tuin heel erg als ik op school ben.' Op haar opleiding is ze een vreemde eend in de bijt, vertelt Sam in de kantine van het 10 hectare grote bedrijf. Ze is niet alleen een van de twee meiden in de klas, maar heeft als enige ook een achtergrond in de kassen.

'Ik ben blij dat ik met het meisje over andere dingen kan praten dan trekkers. Zeker in het begin schepten de jongens behoorlijk op, over het aantal hectares en wat voor merk trekkers ze hebben. Daar word ik niet warm of koud van.'

Meer bewijzen

Thuis op het bedrijf merkt Sam dat nog relatief veel mannen moeten wennen aan een vrouw in het bedrijf. 'We moeten ons meer bewijzen tegenover leveranciers en monteurs. Ze verwachten niet dat wij het zware werk aankunnen. Het is best pittig, het gesjouw met een kist. Maar dat betekent niet dat ik het niet kan. Vrouwen in de top van tuinbouwbedrijven zijn schaars, maar ik verwacht dat dit verandert door de toenemende automatisering.'

Er zijn bovendien nog steeds mannen die minder snel iets van een vrouw aannemen dan van een man, ervaart Sam. 'Monteurs vragen me waarom ik niet in huis werk. Of dat een grapje is? Nou, er zit echt een serieuze ondertoon achter. Wij moeten met de tijd mee als bedrijf, als sector. Maar zij hebben daar moeite mee. Dat ligt niet aan mij, dat ligt aan de mannen zelf. Ik kan steeds beter omgaan met dit soort reacties. Vroeger stond ik nog weleens met mijn mond vol tanden. Nu denk ik, wacht maar, ik kom jou nog wel tegen.'

Stageadres aangeboden

Ook op de beurzen die ze vorig jaar met haar moeder bezocht, krijgt ze reacties. 'Klanten zijn verrast. Twee blonde vrouwen, dat valt op. Ik krijg regelmatig een stageadres aangeboden. Andersoortige reacties zijn er ook. In sommige landen, zoals Portugal, is de tuinbouw nog echt een mannenberoep. We moeten echt laten merken dat we geen koffiejuffrouwen zijn.'

Sam staat te trappelen om het bedrijf in te gaan, maar eerst moet ze haar opleiding afronden en buiten het bedrijf werken. 'Mama is nog jong, 45. Ze gaat nog lang niet stoppen. En voor mij is het goed om eerst ergens anders te werken. Dat verruimt mijn blik. Teeltadviseur lijkt me wel wat. Dan kan ik veel ervaring opdoen.'