'Opkomende markten zetten suikermarkt in beweging'

Dit meldt de Rabobank naar aanleiding van de World Sugar Map. Door hervormingen van de Europese suikermarkt in 2017 zijn Nederlandse suikerbietentelers meer verbonden met de wereldwijde suikermarkt. Een belangrijke ontwikkeling in de wereldwijde suikerhandel is een toename van de suikerconsumptie in opkomende markten in Afrika en Azië.

De rol van de Europese Unie (EU) op de wereldwijde suikermarkt veranderde structureel door afschaffing van het Europese suikerquotum in 2017. Sinds dat jaar gelden er geen beperkingen meer op de hoeveelheid suiker die er in de EU mag worden geproduceerd. Een direct gevolg daarvan was dat in het seizoen 2017/2018 21 miljoen ton suiker werd geproduceerd en de EU meer suiker exporteerde dan zij importeerde.

Suikerproductie gedaald

Maar deze positie was van korte duur. Door een regionale droogte in 2018, sluiting van Europese suikerfabrieken en toename van de ziektedruk bij de teelt van suikerbieten is de Europese suikerproductie gedaald naar ongeveer 17 miljoen ton. Sinds het seizoen 2018/2019 importeert de EU weer meer suiker dan zij exporteert.

'We verwachten dat de EU de komende jaren deze flexibele rol op de wereldsuikermarkt vervult', meldt de Rabobank. 'In jaren met een lage suikerproductie importeert de EU meer suiker. In jaren met een hoge suikerproductie exporteert de EU juist, vooral naar landen rondom de Middellandse Zee en West-Afrika.'

Afrika en Azië

In Afrika en Azië eten en drinken mensen steeds meer producten met suiker. Landen als Indonesië, China, Algerije en Bangladesh worden dan ook steeds belangrijker in de wereldwijde suikermarkt. Momenteel zijn zes van de tien grootste wereldwijde importlanden van suiker landen in Azië en Afrika.

De afgelopen vijf jaar steeg de wereldwijde suikerconsumptie met gemiddeld 0,7 procent per jaar. In Azië en Afrika was dat zelfs respectievelijk 1,5 procent en 3 procent per jaar. Deze relatief hoge groei in opkomende markten is te danken aan een groeiende bevolking, veranderend dieet, stijgend besteedbaar inkomen en een toenemende verstedelijking.

In veel hoogontwikkelde economieën is de consumptie van suiker juist gestabiliseerd of daalt deze zelfs licht. Dit komt vooral doordat de bevolking minder hard groeit, consumenten voor hun gezondheid minder suiker consumeren en overheden de consumptie van suiker ontmoedigen.

Brazilië, Thailand en India

Brazilië, Thailand en India exporteren als de belangrijkste exporteurs van suiker vooral naar opkomende markten in Afrika en Azië. Van deze drie landen is Brazilië de grootste suikerexporteur ter wereld met een marktaandeel tussen de 33 procent en 48 procent de afgelopen jaren.

Voor India ligt het er maar aan hoe goed het gaat met de binnenlandse productie en of de Indiase regering subsidies voor de export van suiker betaalt. Afhankelijk daarvan importeert het land suiker óf staat het juist in de top van suiker exporterende landen.

Nederlandse suikerbieten

De World Sugar Map laat vooral internationale ontwikkelingen in productie, handel en consumptie zien. Maar er zijn ook andere veranderingen die de Nederlandse suikerbietenteelt zullen beïnvloeden. Technische innovaties bijvoorbeeld. Volgens de Rabobank zijn er drie belangrijke zaken die een blijvende impact zullen hebben op de Nederlandse suikerbietenteelt.

1. Meer directe concurrentie tussen landen binnen en buiten de EU door het opheffen van Europese suikerquotum. Dat betekent een blijvende invloed van de wereldwijde suikermarkt op de uitbetaalprijzen voor Nederlandse telers.

2. De suikerbiet is meer dan alleen suiker. Zo lopen er al jaren ontwikkelingen die de totale suikerbiet meer waarde geven. Eiwitten kunnen worden gewonnen uit bietenblad, reststromen die vrijkomen bij suikerproductie worden gebruikt als grondstof voor biogas en suiker is geschikt voor de productie van ethanol.

3. Meer inzet van precisielandbouw bij de teelt van suikerbieten. De Rabobank verwacht dat deze technieken ook worden toegepast bij de teelt van suikerbieten en telers zo helpen bij het optimaal benutten van de beschikbare milieugebruiksruimte in Nederland.