Kom maar op

Zelfs mijn favoriete radio-eetprogramma Mangiare! spreekt nu ook over gestoofde bloemkool in plaats van lekkere vette varkenspaté. Een programma dat nooit een opgestoken vingertje had, maar nu…. Vega is hip en happening. 'Hoe zijn we toch in deze toestand beland?' vraag ik me af en toe af. 'Waar is het misgegaan?' pieker ik dan.

Ik ben tot de conclusie gekomen dat we er weinig aan kunnen doen. Het is niet het resultaat van het zendingswerk van Jaap Korteweg en zijn trawanten. Nee, het is de tijdgeest. Die wordt meestal het eerst opgepakt door de hoogopgeleide stedeling, die de tijd en de middelen heeft om zich dit te veroorloven. Deze bevolkingsgroep moest toch naar een nieuw sociaal onderscheidingskader, nadat religie en politieke ideologie hadden afgedaan.

Het consumeren van alleen plantjes is niet iets typisch Nederlands. In de hele westerse wereld zie je dat het veganistische gedachtegoed zich ontwikkelt. Sinds het de zendelingen van het vegageloof is gelukt vlees te koppelen aan onnodig CO2-gebruik, is de spreekwoordelijke beer los.

Is het dan totaal niet onze schuld? Nou, uitbraken van veeziekten hebben ons geen goed gedaan, ook het pr-geweld van antiveehouderijclubjes is niet helemaal van ons afgegleden. Maar hebben wij wel geleerd van het laatste? De laatste jaren staan boeren massaal op sociale media met alle positieve gevolgen van dien. Zo moeten we ook gaan kijken naar het vegetarisme.

Kijk, echte vegetariërs overtuig je niet. Maar er is een megagrote tussengroep die gevoelig is voor de sociale druk die steeds meer ontstaat door druk vanuit de media. Juist die grote groep moeten wij voeden met een alternatief. Ten eerste door het hele verhaal te vertellen en niet het halve verhaal.

Daarnaast moeten wij hen ontlasten van alle sociale druk vanuit de media door een alternatief te bieden: de CO2-vrije burger, 100 procent gegarandeerde zonlichtburger of de vrijewilschnitzel bijvoorbeeld. Dus kom maar op met die vegantrend.