Delphy: 'Cercospora in bieten behoorlijk ongrijpbaar'

Delphy Akkerbouw hield vorige week donderdag voor de tweede keer een open dag op het proefveld in Noordoost-Nederland. Het thema van de dag was 'Nieuwe technieken in de akkerbouw', met daarbij vooral aandacht voor verhoging van de opbrengst en rendabiliteit bij aardappelen en suikerbieten. Bij aardappelen ging het om druppelirrigatie en een rassendemo.

Het onderzoeks- en adviesbureau constateert de laatste jaren een steeds heftiger aantasting van cercospora in suikerbieten. Vooral in het noordoosten van het land is cercospora door de intensieve teelt een groot probleem. Te veel percelen ondervinden financiële schade van deze bladvlekkenziekte ondanks de bespuitingen. Met het wegvallen van gewasbeschermingsmiddelen wordt het alleen maar lastiger.

Op het proefveld van Delphy in het Drentse Weerdinge is in het suikerbietenras Tessilia KWS vier keer bespoten met 50 liter NTS om de bietenplanten weerbaarder te maken. Vier keer betekent 60 kilo stikstof per hectare extra. Wat doet dat ten opzichte van de plantgezondheid? Is er dan misschien geen ziektebestrijding meer nodig?

Weinig verschillen

'Op het proefveld zie je weinig verschillen bij onbehandeld, NTS of ziektebestrijding. Dat is opvallend. Het is dus lastig om een vinger achter cercospora te krijgen', zegt Erwin Bakker van Delphy. 'Je ziet weinig verschillen in de groene kleur van het blad en in aantastingen. Uit de proef vallen weinig conclusies te trekken. Alleen het jonge blad is nog gezond.'

Op een naastgelegen proef liggen vier bietenrassen: BTS 7105, Tessilia KWS, BTS 6405 en Annelaura KWS. Twee rassen zijn gevoelig voor cercospora en twee niet. Over de rassen heen liggen verschillende strategieën. Wat betreft gezondheid zijn de verschillen gering. Bij een van de objecten is al vijf keer een bespuiting uitgevoerd, maar de aantasting is nog steeds behoorlijk.

Bakker sluit niet uit dat de verschillen tussen de rassen en/of de strategieën aan het einde van het groeiseizoen groter zullen zijn. Breder onderzoek is volgens hem nodig. 'De gedachte bij Delphy is om ook een keer te kijken naar de diepte bij ploegen. Kun je daarmee de druk zoveel mogelijk verlagen? Op dit perceel is niet-kerende grondbewerking toegepast.'

Plantversterking

Bij een andere proef in suikerbieten met normale ziektebestrijding zijn in het ras Tessilia KWS twee plantversterkende middelen gebruikt: Ocean Solution en Betavit. 'We kijken of de bietenplanten van de middelen sterker en weerbaarder worden. Aan het eind van het seizoen bepalen we de opbrengst en het suikergehalte. Wat betreft suikergehalte lijken bieten goed te reageren op Ocean Solution.'

Plantversterkende middelen passen telers in de praktijk vaak toe op het hele perceel. 'Je ziet dan geen verschillen. Voor de ervaring is het beter om een deel van het perceel te behandelen', zegt Bakker, die niet altijd enthousiast is over plantversterkers. 'Ze kosten vaak veel geld en geven weinig effect.'

Druppelirrigatie

In Drenthe liggen op meerdere locaties praktijkproeven met druppelirrigatie in verschillende gewassen. In Weerdinge ligt de druppelirrigatie in zetmeelaardappelen.

'Zetmeelaardappel is een gewas met een relatief laag saldo. We gebruiken daarom weinig druppelslangen: om de twee rijen en daarmee een onderlinge afstand van 1,50 meter. De rij ernaast profiteert ook van het water. Door de stroken apart te rooien, kunnen we dat beoordelen', zegt Bert Huizinga van Delphy.

Lange slangen

De 240 meter lange slangen liggen los tussen de ruggen, hebben een diameter van 22 millimeter en druppelen om de 40 centimeter. De druppelslang kan maximaal 600 meter lang zijn. In de zetmeelaardappelen heeft Delphy voor een strategie gekozen om in twee dagen tijd 20 millimeter water te geven.

'Je moet niet te veel water geven, want dan wordt het gewas lui. De planten drinken dan alleen water en nemen geen mineralen op', zegt Huizinga. Op het proefveld zijn de stroken die verder van de druppelslangen afliggen donkerder van kleur dan de stroken waar de druppelslang langs ligt. Mogelijk zijn de gewassen daar eerder klaar en is er minder doorwas.

Duur systeem

Druppelirrigatie is een duur systeem. De vaste kosten van de druppelslangen zijn 500 tot 600 euro per hectare. 'Met druppelirrigatie geef je het water op de plek waar de plant het nodig heeft. Met minder water kun je daardoor meer rendement halen. Je kunt teelten vervroegen of beschermen tegen hitte en nachtvorst', legt Sigrid Arends van Delphy uit.

Het is geen eenvoudig systeem. De soort slang is vooral afhankelijk van de teelt en de grondsoort. 'Alles weten we nog niet. Er zijn nog leerpunten', zegt Arends. 'Vochtsensoren zijn altijd nodig voor wanneer en hoeveel water je moet geven.'