Amazone Angelique van Dijk start in hoogste dressuurklasse

Angelique en haar man Piet van Dijk uit Ottersum werden beiden al vroeg besmet met de liefde voor paarden en de dressuursport. 'Ik begon als zesjarig kind met paardrijden op de manege', zegt Angelique van Dijk.

'In die tijd had ik ook verzorgpaarden. Uiteindelijk kwam ik bij een handelaar terecht voor wie ik paarden ging berijden. Mijn focus lag al vrij snel op dressuur. Waarom? Springen vind ik gewoon veel te eng. En dressuur is machtig mooi: met kleine, fijne aanwijzingen kun je prachtige bewegingen uit een paard krijgen, terwijl het lijkt alsof het dier deze uit zichzelf uitvoert.'

Jurylid en instructeur

Na haar schoolperiode had Van Dijk eerst een kantoorbaan. Later ging ze zich fulltime op de paarden richten. Ze had toen ook al een ORUN-opleiding gevolgd: een door de Koninklijke Nederlandse Hippische Sportfederatie (KNHS) erkende opleiding tot jurylid en instructeur in de dressuursport.

'Twaalf jaar geleden kreeg ik een relatie met Piet. Hij had een eigen stal met dressuurpaarden. Mijn paarden kwamen daarbij en dat was het begin van de huidige Stal Van Dijk.'

Succesfactoren

In de stal staan twintig paarden. Ieder jaar komen daar een paar veulens bij, die de paardenhouders proberen zo hoog mogelijk op te leiden in de dressuursport. Een goed dressuurpaard afleveren is volgens hen niet eenvoudig. 'Het is belangrijk dat een paard atletisch gebouwd is en beschikt over de nodige souplesse', zegt Van Dijk. 'Maar ook het karakter is een cruciale factor. Een dressuurpaard moet nieuwsgierig en ijverig zijn, graag willen werken.'

Piet van Dijk voegt toe dat, naarmate een dressuurpaard zich verder ontwikkelt, het gewicht steeds meer op de achterbenen komt. Dat is nodig om bepaalde oefeningen, waaronder een pirouette, te kunnen doen. 'Je hebt diverse wedstrijdklassen in de dressuurwereld. Hoe hoger de klasse, hoe moeilijker de oefeningen. De kunst is om de aanwijzingen die de ruiter aan het paard geeft, steeds verfijnder en onopvallender te laten worden. Het moet er natuurlijk uitzien. Je moet de ruiter niet zien werken.'

Kneepjes van het vak

Dat de paardenhouders wat dit betreft de kneepjes van het vak beheersen, bleek wel uit het feit dat zij in juli in het Gelderse Velddriel wonnen in Intermediaire II, onderdeel van de Zware Tour. 'In de Zware Tour rijdt de top van de dressuursport. Er zijn maar weinig paarden die dat niveau aankunnen. Dan gaat het om een op de vijfduizend paarden, zeker niet meer. Naast de juiste lichaamsbouw en het juiste karakter vergt het veel tijd en oefening om een paard hiervoor klaar te stomen', zegt Piet van Dijk.

'Wij zijn niet eerder zo ver gekomen, maar met ons paard Eastpoint is dat wel gelukt. Om eerlijk te zijn, hadden we dat niet verwacht, want hij heeft niet het gemakkelijkste karakter. Maar beetje bij beetje kwamen we steeds een stapje verder. Nu mogen we, door de overwinning in de Zware Tour, straks starten in de Grand Prix. Deze klasse, die ook onderdeel is van de Zware Tour, is het hoogst haalbare niveau in de dressuursport. Ook Anky van Grunsven acteerde op dit level.'

Trainer

Van Dijk benadrukt dat het succes te danken is aan meerdere factoren. Niet alleen het paard is volgens hem bepalend, maar ook de amazone en de trainer. 'Angelique heeft in de loop der tijd natuurlijk veel ervaring opgedaan in de dressuursport, maar ook Theo Hanzon heeft een belangrijk steentje bijgedragen. Hij is sinds vijf jaar haar trainer en mede dankzij hem hebben we een hoger niveau weten te bereiken.'

Wat zijn de toekomstambities van de paardenhouders? Wat hopen ze bijvoorbeeld te bereiken in de Grand Prix, waarin ze over een maand of vier de eerste wedstrijden zullen rijden? 'Elke prestatie die we hier kunnen neerzetten, is een cadeautje', zegt Angelique van Dijk.

Ver-van-mijn-bedshow

'Het rijden in de Grand Prix was namelijk nooit een doel op zich. Het was voor ons altijd een ver-van-mijn-bedshow. Dat we dit nu mogen meemaken met Eastpoint, is al mooi. Sowieso gaan we Eastpoint zeker niet verkopen. Hij blijft bij ons. Met zijn elf jaar kan hij ook nog wel wat jaren mee.'

Daarnaast blijven Angelique en Piet van Dijk naar de toekomst toe focussen op het trainen van hun eigen dressuurpaarden. 'We willen onze stal zeker niet uitbreiden. Sterker nog: enkele jaren geleden leidden we gemiddeld acht tot tien veulens op, maar dat was werktechnisch niet te behappen. Daarom zijn we teruggegaan naar vijf. We gaan niet voor meer, maar voor beter. De talenten van onze dieren maximaal benutten, dat is waar het om draait. En dat is een continu proces.'