Correct ontsmetten voorkomt resistentie

Cruciaal om resistentie tegen ontsmettingsmiddelen en antibiotica te voorkomen noemt Maertens dat de juiste concentratie ontsmettingsmiddel wordt gebruikt. Gebruik van lagere concentraties dan voorgeschreven geeft volgens de onderzoeker wel aanleiding tot problemen.

Maertens baseert haar bevindingen op wetenschappelijk en praktijk onderzoek. In maart promoveerde ze op haar proefschrift hierover.

Voor het onderzoek gebruikte Maertens data die tussen 2007 en 2014 zijn verzameld in de pluimveesector door Diergezondheidszorg Vlaanderen (DGZ). Maertens ging op zoek naar een verband tussen het toegepaste reinigings- en ontsmettingsprotocol en de hygiënogramscore.

Hygiëne steeds beter

Over de jaren heen daalt de gemiddelde hygiënogramscore concludeert Maertens. Dat wijst op een betere hygiëne. Verder concludeert ze op basis van de data van DGZ dat de hygiëne bij het gebruik van een reinigingsproduct beter is dan wanneer er alleen water wordt gebruikt.

Wanneer tijdens de ontsmetting twee verschillende ontsmettingsproducten worden gebruikt in plaats van één, zijn de scores nog beter. Ook het laten ontsmetten door gespecialiseerde schoonmaakbedrijven leverde betere resultaten op dan ontsmetten door veehouders zelf.

In het kader van haar onderzoek hield Maertens bij 25 vleeskuiken- en 21 varkensbedrijven een enquête over het toegepaste reinigings- en ontsmettingsprotocol. Op elk bedrijf werden 24 uur na ontsmetting monsters genomen. Die werden getest op E. coli en de gevoeligheid voor antibiotica en ontsmettingsmiddelen.

Geen resistentie

De bacteriën in de monsters vertoonden geen resistentie tegen de ontsmettingsmiddelen. Ook vond de onderzoeker geen verhoogde antibioticaresistentie. Bovendien vond Maertens bij herhaald gebruik (vijf ronden drie courant gebruikte ontsmettingsmiddelen) geen opbouw van zowel ontsmettingsmiddel- als antibioticaresistentie.

Twee laboratoriumproeven naar gevolgen van een suboptimale ontsmetting wezen uit dat bacteriën die dat hebben ondergaan minder gevoelig reageren op een antibioticabehandeling. Toch is het volgens Maertens niet zo dat deze bacteriën eventueel aanwezige antibioticaresistentiegenen door kunnen geven aan andere bacteriën.