Maatschap Joling richt zich op toekomst bollenteelt

Het is relatief rustig bij Maatschap Joling in het Drentse Dwingeloo. In de schuur staan pallets met leliebollen klaar voor transport naar Polen waar ze geschubd worden en klaargemaakt om als nieuwe bollen in Nederland de grond weer in te gaan. Kleur is er nog niet nu in januari en slechts een handjevol werknemers sorteert het plantgoed.

Vorig jaar was er veel ophef over de lelieteelt en dan vooral over de chemische middelen, die worden gebruikt. Op de site van Maatschap Joling schreef Dieneke Joling daar twee stukken over. Over het verdriet van de vooroordelen, maar ook over de steun van de omgeving en vooral de trots op het eigen bedrijf.

Overname

Henk en Dieneke Joling hebben de maatschap samen met twee van hun vier kinderen. Zoons Lucas en Albert nemen het bedrijf in de toekomst over. Maar dat is geen geplaveide weg.

Omdat de behoefte aan informatie over de manier van werken groter is geworden, heeft Dieneke Joling naast de administratie de sociale media en pr op zich genomen. 'Vanaf 2014 zijn we actief op Facebook en Twitter. Sinds kort hebben we ook Instagram en dat is echt leuk om te doen. Want dat draait om beeld en dan zie ik zelf ook weer wat een prachtig bedrijf we hebben.'

Meer discussie

Henk en Albert Joling bevestigen dat het werken als bollenteler anders is dan pakweg tien jaar geleden. Er is meer interactie met belangstellenden en ook veel meer discussie, ook in de politiek. Politici komen soms langs bij de bollentelers om te vragen hoe het nou echt zit met die lelieteelt.

Albert Joling merkt dat sommige informatie voor veel mensen een eyeopener is. 'De bestrijdingsmiddelen die we gebruiken in de bollen, worden ook gebruikt bij groente en fruit. Dat weten veel mensen niet. Twee weken na het toepassen mag je het weer eten. Wij gebruiken dezelfde chemische middelen.' Henk Joling vult aan: 'Er zijn natuurlijk extreme standpunten aan beide kanten, maar de grote groep zit toch in het midden en die stelt vooral vragen en denkt genuanceerder.'

Goede voorlichting

Mensen een kijkje laten nemen op het bedrijf en zorgen voor een goede voorlichting kan helpen om het beeld van intensieve bollenteelt bij te stellen. Maatschap Joling werkt daarmee samen met andere regionale bollentelers. Dieneke Joling: 'Met collega's zijn we in 2014 op Twitterles gegaan en toen zijn we ook gestart met de sociale media en de uitbreiding van onze site.' Ze hebben nu meer dan twaalfhonderd volgers.

In 1980 startte Henk Joling met de teelt van droogbloemen en vanaf de jaren negentig hebben Dieneke en Henk Joling het bedrijf overgenomen en geïntensiveerd. Droogbloemen en aardappelen verdwenen en de teelt van lelies kwam erbij. De droge Drentse zandgrond bleek ook geschikt voor tulpen en op den duur kwamen daar nog pioenrozen en aardbeien erbij. Deze aardbeien teelt Joling voor Flevoplant in de Noordoostpolder.

Cruciaal

De komende tien jaar zijn cruciaal voor de toekomst van Maatschap Joling. Albert Joling vindt het zorgelijk: 'Chemische middelen verdwijnen snel en er zijn nog geen goede alternatieven. Ik vraag me af of het over tien jaar nog wel is te doen. Ik zie het niet gebeuren dat de markt 30 procent meer gaat betalen.'

Het nadeel is volgens de jonge teler dat, terwijl het hier door maatregelen steeds moeizamer gaat, andere landen met minder strikte regels deze manier van werken gaan overnemen. 'De lelieteelt is vooral een Nederlandse business, ook in het buitenland zit Nederlandse kennis bij de lelietelers. De eerste reactie van mensen op biologisch is enthousiast. Wij hebben het ook geprobeerd bij de tulpen. Maar dan zeggen ze: 'Doe maar tweeduizend bollen.' Op een veld waar wij er normaal een half miljoen per hectare afhalen. Dat is niet te doen.'

Pioenrozen

Henk Joling geeft nog een voorbeeld aan: 'We zijn zelf ook zoekende. Twee jaar geleden hebben we een stukje biologische grond gekocht. We vonden het zonde om daar niets mee te doen en besloten om er pioenrozen te planten. Maar het lijkt er niet op dat daar voldoende omzet mee is te behalen.'

Albert Joling weet nog niet hoe hij het bedrijf verder gaat ontwikkelen. 'Misschien komen er op tijd goede alternatieven of stelt de overheid haar regels bij. Nu gaat de politiek vaak met de emotie van de discussie mee. Het is de vraag of de intensieve bollenteelt haalbaar blijft. Zo niet, dan moeten we misschien zelfs wel naar het buitenland, waar de regels minder streng zijn.'

Afwachten

Henk Joling denkt dat het wel mee kan vallen. 'Maar we moeten het afwachten. De tijd zal het leren.'