Is mijn grond mijn grond wel?

Allerlei mensen trekken aan landbouwgrond. Als aasgieren cirkelen ze om de boer. Alsof zijn grond gemeenschappelijk goed is. Net zoals water en lucht dat zijn. Ik snap die gedachte, maar niet helemaal. Kunnen zij het dan wel aan, die verantwoordelijkheid?

Volgens wereldvoedselorganisatie FAO is er nog voor zestig jaar bodemkoolstof op aarde aanwezig, dus voor zestig jaar oogsten mogelijk. De landbouwbodem is het meest wezenlijke voor het voortbestaan van de mensheid. Wij Nederlandse boeren zijn het gewend ermee om te gaan.

Zo staat een oude koopakte met pachtcontract uit 1889 van de boerderij van mijn overgrootvader vol voorwaarden en bedingen. Om de landbouwbodem op peil te houden, moesten ze deze als een goed huisvader zorgvuldig beheren. De hoeve was 32 hectare groot en er mocht maximaal 4 hectare rooivruchten, bieten en aardappelen worden verbouwd. Je moet je eigendommen of het je ter beschikking gestelde, waard en waardig zijn.

Grond is duur. Het is daardoor geen wegwerpartikel.

Een boer doet dingen voor eigen rekening en risico, voelt het zwaard van Damocles zelf en zal daardoor een stapje extra zetten. Maak je de boer horige van een collectief of staat, dat zich opstelt als een soort van adel, dan verwacht ik een negatief effect op de bodem.

Sommigen zouden het graag zien dat de boer, weer net als vroeger, serviel horig feodaal het hoofd zou buigen. Maar dan voor de moderne adel, de doctorandadictatuur van een vermeende denkelite, die op gedachtenkoloniale wijze het zogenaamd beter weet zonder zelf een ploeg af te kunnen stellen.

Net zoals koningin Marie Antoinette ooit in Versailles voor herderinnetje speelde in een vals geromantiseerd boerderijtje. We kennen haar lot: de guillotine. Hoe kan ik deze nieuwe adel vertrouwen die zelf in vliegtuigen kruipt om naar de laatste ijsbeer op de laatste ijsschots te gaan kijken?

Ik wens daarom deemoed van dit soort van volksdecadente elite in plaats van hooghartigheid. De grote mond van de 99 procent van ons volk, die wel CO2 uitademt, daardoor vervuilers per definitie zijn en zelf in tegenstelling tot boeren op geen enkele wijze in staat zijn CO2 te binden, is ergerlijk.