In de luwte van de storm rond het Klimaatakkoord

De uitdaging: hoe zorgen we ervoor dat de maatregelen uit het ontwerpakkoord haalbaar en betaalbaar zijn met in het achterhoofd de doorrekeningen van de planbureaus? Boeren en tuinders merken niet alleen als eerste de gevolgen van klimaatverandering, we hebben ook oplossingen. Sinds de start van de onderhandelingen zeggen we dus: we willen een bijdrage leveren, maar we kunnen het niet alleen.

De gevraagde reductie voor de landbouw is 3,5 megaton CO2. Onze ambitie is groter: door succesvolle implementatie van nieuwe en bestaande plannen van een aantal sectoren zouden we tot een totale reductie van wel 6 megaton kunnen komen.

We gaan er dus voor. Maar we zijn wel afhankelijk van anderen. Zoals ook in het ontwerpakkoord is opgeschreven: aan de ene kant hebben boeren en tuinders beter beleid en passende regels nodig, aan de andere kant het juiste financieel instrumentarium en een goed verdienmodel. Die 'mitsen en maren' zijn logisch en constant en voor een groot deel buiten onze macht.

Waar staan we nu? De 3,5 megaton reductie vinden we onder de juiste randvoorwaarden haalbaar. De ambitie van 6 megaton is vooralsnog niet realistisch. Voor de haalbaarheid van die reductie ontbreekt nu nog de invulling van de mitsen en maren.

Geen zorgen dus als u al een week geen mediastorm over het Klimaatakkoord voorbij zag trekken. In de luwte werken we gewoon door.