Verschil stikstof- en zwavelgebrek in grasland

De kenmerken van stikstofgebrek zijn een lichtgroene kleur met een gele kleur van de bladsteel, verminderde groei en slechte bodembedekking.

Bij zwavelgebrek hebben alle bladeren een gelijkmatig beeld van chlorose. Bladpunten kunnen bruin tot wit kleuren en afbreken. Dit geeft een gedrongen uiterlijk aan de plant. De symptomen komen overeen met stikstofgebrek, maar bij zwavelgebrek zijn de gebreksverschijnselen het eerst zichtbaar op jonge bladeren.

Stikstofgebrek (n) wordt erger door:

• gronden met een lage of hoge zuurgraad (pH);
• zanderige of lichte gronden (uitspoeling);
• laag organischestofgehalte;
• droge omstandigheden;
• hoge neerslag (uitspoeling) of intensieve irrigatie;
• gift van vers organisch materiaal of een hoog gehalte van niet-verteerd organisch materiaal, verse stalmest of stro;
• snel groeiend gewas.

Stikstof is belangrijk voor:

• betere vorming van aminozuren;
• stimulans van vorming van co-enzymen en zuren;
• bevordering van chlorofyl- en ATP-vorming;
• krachtige en goed ontwikkelde planten.

Zwavelgebrek wordt verergerd door:

• zure bodems;
• lichte zandgronden (uitspoeling);
• laag organischestofgehalte;
• slecht beluchte (verdichte) gronden;
• gebieden waar weinig emissie uit industrie is. Dat is inmiddels in heel de Benelux.

Zwavel is belangrijk als:

• component van enzymen en eiwitten in het gras;
• schakel in de vorming van chlorofyl en een efficiënte stikstofbenutting.

Zwaveltekorten zijn vooral aanwezig in het voorjaar, omdat de mineralisatie pas in de tweede helft van het groeiseizoen (mei/juni) voor voldoende beschikbaar zwavel zorgt. Voor een goede opbrengst en kwaliteit van de eerste en tweede snede is zwavelbemesting dus noodzakelijk geworden.

• Meer informatie over gebreksverschijnselen in grasland