WUR ontzenuwt twijfel aan onderwaterdrainage

'Uit onze analyse blijkt dat de bezwaren van Greifswald op het onderzoek naar de effectiviteit van onderwaterdrains, op diverse punten wetenschappelijk weerlegd kan worden', zegt Jan van den Akker, veenspecialist bij Wageningen Environmental Research.

In totaal hebben Jan van den Akker en collega’s de standpunten van Greifswald op negen punten weerlegd. 'Op basis van ons onderzoek concluderen we dat onderwaterdrainage een effectieve maatregel is om bodemdaling te verminderen. Wel moeten we de effectiviteit in de praktijk blijven monitoren', meldt Van den Akker op de site van WUR.

Pilots

In september zette de Universiteit van Greifswald vraagtekens bij onderwaterdrainage als innovatieve maatregel tegen bodemdaling. Vervolgens heeft Hoogheemraadschap De Stichtse Rijnlanden (HDSR) aan Wageningse onderzoekers gevraagd om vanuit wetenschappelijk oogpunt te reflecteren op die kritiek.

HDSR ondersteunt namelijk pilots in zijn beheergebied, zoals de drukdrainageproef in Sprengen en de polderbrede aanpak in Lange Weide in Driebruggen. De vraag van HDSR werd ondersteund door LTO Noord, het Nationaal Kennisprogramma Bodemdaling en de Friese veenweidepartijen verenigd in het BOF.

Zomergrondwaterstand

Van den Akker: 'Greifswald stelt bijvoorbeeld dat onderwaterdrains de zomergrondwaterstand bij een vast slootpeil niet verhogen. Maar dat hebben zij slechts bij één perceel met een laag slootwaterpeil vastgesteld.'

Uit statistisch onderzoek bij meerdere percelen blijkt dat een slootpeil van 35 tot 40 centimeter onder maaiveld met onderwaterdrains vergelijkbaar is met een slootpeil van 20 centimeter onder maaiveld zonder drains. De drains zijn dus wel degelijk effectief bij het verhogen van de waterstand, legt de onderzoeker uit.

Uitdooft

Ook de stelling van Greifswald dat onderwaterdrains alleen in het eerste jaar effectief zijn en dat de werking daarna ‘uitdooft’ blijkt onjuist. 'Greifswald baseerde deze stelling op slechts twee meetjaren, waarbij het eerste jaar droog was (en de drains dus effectief) en het tweede jaar juist heel nat was, waardoor het effect logischerwijze minder was.'

Van den Akker maakte de analyse samen met onderzoeker Idse Hoving van Wageningen Livestock Research en hydroloog Rob Hendriks en statisticus Martin Knotters van Wageningen Environmental Research. Hun concept-rapport werd gereviewd door hydrologen Lodewijk Stuyt en Henk Ritzema.