Zeeuwse komkommerteler weet wat hij wil

Hoe is uw bedrijf ontstaan?

'Mijn opa had vroeger een klein akkerbouwbedrijf. In 1955 bouwde hij dit huis en de schuur. Toen mijn opa hier begon, had hij een traditioneel gemengd bedrijf. Naarmate de tijd vorderde, verschoof zijn interesse van de koeien en de akkerbouw naar de vollegrondsteelten zoals bloemkool.

Wij focussen steeds meer op het telen van weerbare planten

Corné Stouten, komkommerteler in Oosterland

'Mijn vader kwam in 1981 in het bedrijf en ze kozen ervoor om witlof te telen in de vollegrond. Meegaand met de tijd teelden ze witlof op water. In die tijd teelden veel telers hier in de regio witlof, nu zijn het er nog twee. In 1984 begonnen mijn opa en vader met het telen van komkommers. In 1990 lieten ze de witlof voor wat het was en focusten zij zich op de komkommerteelt.'

Wilde u altijd al het bedrijf overnemen?

'Ja, absoluut. Al toen ik klein was, liep ik altijd met mijn opa over het bedrijf. In mijn schoolperiode was ik voor en na schooltijd altijd in de kas te vinden. Ik heb vaak gehad dat ik 's middags thuiskwam van school en zo de kas in fietste. Mijn tas gooide ik aan de kant en ik ging aan het werk. De volgende ochtend kon ik vervolgens eerst mijn tas gaan zoeken, voordat ik weer naar school toe kon.'

Wanneer bent u in het bedrijf gaan werken?

'Al vanaf mijn zestiende was ik, naast school, fulltime thuis aan het werk. Sinds 2011 ben ik officieel in het bedrijf gestapt. Dat was ook meteen een jaar dat de komkommersector te maken kreeg met de EHEC-bacterie. Het was een slecht jaar voor de sector en dus ook voor ons bedrijf. Het is best heftig als je dan net dat jaar in het bedrijf stapt.

'Maar alles heeft zijn uitdagingen. Juist die slechte jaren zijn goed om soms mee te maken. Je leert dan wat echt ondernemerschap is. Je bekijkt alles kritisch en neemt letterlijk iedere factuur onder de loep.'

Was 2011 dus juist een stimulans?

'Dat jaar liet me direct kennismaken met het echte ondernemerschap en dat triggerde me. Ik ben geen diehardondernemer, dat laat ik liever aan anderen over. Mijn passie is het werken met komkommers. Het zou niets voor mij zijn om alleen maar naar de cijfers te kijken en bijna niet meer tussen de planten te komen. Levend materiaal zo goed mogelijk begeleiden, is het mooiste wat er is.
'2011 was, los van de EHEC-crisis, ook vooral een mooi jaar. Carolien en ik trouwden en gingen in het dorp wonen. Ik heb ongelooflijk veel geluk met haar. Als ondernemersdochter van een fruitteler uit Zuid-Beveland weet ze precies wat deze manier van leven inhoudt.'

Is er ook tijd voor ontspanning en de kinderen?

'Al van jongs af aan ben ik gewend dat we werken tot en met zaterdagochtend. Zaterdagmiddag is de vrije middag en doen we leuke dingen met onze kinderen.

'Zondag is een rustdag en staat in het teken van geestelijke bezinning. 's Ochtends gaan we naar de kerk en gaan de kinderen naar de crèche die daarbij hoort. Vervolgens lunchen we thuis en doen we een middagdutje. De rest van de middag spelen we met de kinderen en gaan Carolien en ik om de beurt naar de kerk. De een 's middags en de ander 's avonds. Ik denk dat dat gezond is, zo'n rustdag. Even een dagje geen komkommers in mijn hoofd.

'Waar we bewust geen tv hebben, merk je dat invloeden van buitenaf je sneller bereiken. Iedereen heeft een telefoon en ook dat is soms een televisie. Het betekent dat ik steeds bewuste keuzes maak om deze wel of niet te gebruiken. En natuurlijk, ik heb een bedrijf, dus ik kijk ook op zondag wel even op mijn telefoon of alle systemen goed zijn ingesteld.'

Kunt u een beeld schetsen van de sector?

'In Nederland zie je vooral in het zuiden van Noord-Brabant, in Limburg en Zeeland komkommerteelt. Wij hebben twee rondes komkommers per jaar, van half januari tot half juli en van half juli tot begin november.Veel andere telers kiezen voor drie rondes.

'Ik vergelijk het meestal met diesels en sportauto's. De sportauto's zijn de bedrijven waar drie rondes worden geteeld. Zij telen zo'n 180 komkommers per vierkante meter, terwijl ik er 160 teel. Je zou dus qua opbrengsten kunnen zeggen dat ik het slechter doe. Maar ik vind juist die gedachtegang zo kort door de bocht. We moeten niet denken in opbrengsten, maar in rendement.'

Wat bedoelt u daarmee?

'In verhouding teel ik met mijn 'dieselkomkommers' meer komkommers per plant. Ook heb ik minder arbeidspieken en hoef ik, omdat ik maar twee keer per jaar jonge planten heb, veel minder chemicaliën te gebruiken. Mijn vader en ik focussen steeds meer op het telen van weerbare planten. Dit doen we onder andere door bodemverbetering met wormenmest en algenpreparaten.

'In de toekomst zie je de reductie van het gebruik van chemicaliën steeds hoger op de agenda komen. Ik wil daarom nu al kijken hoe ik sterkere planten kan telen met meer biologisch evenwicht.'

Hoe ziet u uw toekomst?

'Ik heb al stappen gezet naar telen op goten. Zo hangen mijn planten niet op de grond, wat beter is voor de waterhuishouding van mijn bedrijf. Ook zijn alle systemen vernieuwd of verbeterd. Die optimalisatieslagen vind ik superbelangrijk. Ook al is er in het bestemmingsplan ruimte om nog 5,5 hectare glas bij te zetten, ga ik dat niet één, twee, drie doen.

'Over tien jaar zal het bedrijf wel iets groter zijn, maar dan maak ik eerst weer een optimalisatieslag. Als ik over tien jaar nog steeds doe wat ik nu doe, dan ben ik er over elf jaar niet meer. Innoveren en optimaliseren houden het voor mezelf en mijn medewerkers leuk. Ik werk tenslotte om te leven en niet andersom.'