'Kalkoensector kan heel goed zelfvoorzienend worden'

Marco Schrotenboer is kalkoenhouder in Steenwijkerwold. Samen met zijn vrouw Bianca houdt hij ruim 20.000 kalkoenen. Schrotenboer heeft 45 hectare akkerbouwgrond die in dienst staat van de kalkoenhouderij. Hij is bestuurslid van de vakgroep Pluimveehouderij van LTO Nederland en voorzitter van de kring kalkoenhouders. Sinds kort levert hij kalkoenvlees met één Beter Leven-ster.

In het buitenland zijn ze minder open over blackhead dan in Nederland

Marco Schrotenboer, kalkoenhouder

Waarom Beter Leven?

'Ik denk, net zoals een aantal andere kalkoenhouders en pluimveeslachterij Esbro, dat we daarmee de Nederlandse kalkoen met een goed verhaal beter in de markt kunnen zetten. Zeker in eigen land, want we eten in vergelijking tot de ons omringende landen maar weinig kalkoenvlees.

'En het kalkoenvlees dat we hier eten komt vooral uit Frankrijk. De kalkoenen die we in Nederland produceren gaan op hun beurt weer naar Duitsland. Dat is een lastige markt. Duitsers kopen liever Duitse kalkoen.'

Hoe loopt het met de Beter Leven-kalkoen?

'Sinds 1 oktober 2017 ligt er Beter Leven-kalkoen bij de Jumbo in het schap. Ook leveren we aan Superunie en is Esbro in gesprek met Aldi en Lidl. We hopen uiteindelijk dat Albert Heijn ook zal aanhaken.

'Het was juist deze supermarkt die een aantal jaren geleden het Nederlandse kalkoenvlees in de ban deed, vanwege uitspraken van Wakker Dier over plofkalkoen. Sindsdien haalt Albert Heijn haar kalkoenen uit Frankrijk. Ze hadden ook bij ons aan kunnen kloppen. Nu lopen ze achter ten opzichte van de concurrerende supermarkten'.

Hoe is het om Beter Leven-kalkoenen te houden?

'Er is een overdekte uitloop nodig en je houdt minder dieren per vierkante meter. Verder is er daglicht en alleen curatief antibiotica- en medicijngebruik. Ook zijn er speeltjes en stropakken. Daarnaast houden we langzamer groeiende rassen. Het zijn robuustere dieren die minder gevoelig zijn voor ziektes.

'Dat heeft wel nadelen. De dieren zijn groter, worden ouder en zijn op het laatst wat agressiever. Een vleeskuiken loopt van je af als je de stal inkomt, een kalkoen komt naar je toe. Goed oppassen dus.'

• Lees ook: 'Kalkoenmarkt zelfvoorzienend maken'

Hoe staat het overigens met het gebruik van antibiotica- en medicijngebruik?

'Een kalkoen is heel gevoelig voor ziektes en infecties. Maar tussen 2011 en 2017 is het antibioticagebruik in de sector met 70 procent verminderd. Tussen 2016 en 2017 was de reductie 25 procent. Er zit progressie in. De gemiddelde dierdagdosering ligt op 25. Er zijn ook bedrijven die op 2 zitten.

'Het hangt ook af van de regio. Als je zoals ik in een regio zit met minder pluimvee in de buurt, is het anders dan wanneer je in een pluimveedichtgebied zit waar de infectiedruk groter is. In het geval van vogelgriep zijn de waterrijke gebieden riscovoller en dat zijn over het algemeen de pluimveearme gebieden.'

En blackhead?

'Ook blackhead is een probleem, juist in Nederland. In Duitsland en Frankrijk komt het minder voor, maar in het buitenland zijn ze er ook niet zo open over. Wereldwijd staan pluimveehouderijdeskundigen voor een raadsel. Een uitbraak heeft ook gevolgen voor het antibioticagebruik bij kalkoenen. 'We willen met andere sectoren en in samenwerking met buitenlandse partijen onderzoek oppakken en stimuleren. Voor veterinair praktijkonderzoek werkt de Gezondheidsdienst voor Dieren een plan uit. Of onze sector met amper dertig ondernemers hieraan kan meewerken is nog maar de vraag.'