Groningse melkveehouders zien brood in natuurvlees

Twee melkveehouders in Zuidhorn en Briltil experimenteren om de kruislingkalveren slachtrijp te maken. Sinds een halfjaar houdt Kris Posthumus uit Zuidhorn tien Holstein-Belgisch Witblauwekalveren aan. 'Nog voordat de coöperatie eind dit jaar is opgericht, willen we een begin maken. Ik zie een financiële meerwaarde in de afzet van regionaal geproduceerd vlees. Die marge krijg je op dit moment niet op het boerenerf met nuchtere kalveren. Maar ook het feit dat we de dieren willen weiden op land van Staatsbosbeheer spreekt mij aan. Wij willen richting consument het complete verhaal vertellen. ‘

‘Door het vee in natuurgebieden te laten grazen en met regionale producten op te fokken is er een duidelijke verbintenis met het gebied’, zegt melkveehouder Alex Datema uit Briltil die ook enkele stiertjes aanhoudt. De ervaringen met het aanhouden hiermee zijn tot nu toe positief. 'Ze lopen tussen het andere jongvee in. Ze groeien als kool. Het is een heel aardigheid, die beesten', geeft hij aan.

Na castratie gaan de kalveren twee zomers in een natuurgebied lopen. 'Die natuurstempel is belangrijk, ook voor het verhaal. Het is voor het beeld goed dat er landbouwactiviteiten in natuurgebieden plaatsvinden. We willen de dieren minimaal twee jaar extensief laten groeien. Daarbij komt dus geen soja uit Brazilië aan te pas.'

Ziekenhuis

Via de gebiedscoöperatie Westerkwartier vinden er gesprekken plaats met mogelijke afzetkanalen, zoals het Universitair Medisch Centrum Groningen. 'We zoeken het niet in de schaal van de huisverkoop. We willen op grote schaal het vlees afzetten, via grotere cateraars. De insteek is om de komende jaren met een paar honderd beesten te beginnen.’
Hoeveel het natuurvlees uiteindelijk extra oplevert, dat moet nog onderzocht worden. 'We kijken hierbij niet alleen naar de opbrengsten, maar ook naar de kosten. Door de kalveren op land van Staatsbosbeheer te weiden zijn de kosten al laag.'

Een pluspunt is volgens Datema bovendien dat ruwvoer op deze manier tot waarde wordt gebracht. 'Veel melkveehouders in dit gebied hebben ruwvoer over.’
Datema stelt dat de Belgische Blauwe-os uitstekend geschikt is voor het weiden in natuurgebieden. 'Bijna iedere melkveehouder kruist al met Belgische Blauwen. Het past heel goed.’

Fosfaatwetgevnig

De mede-initiatiefnemer van de natuurvleescoöperatie gaat er vanuit dat het aanhouden van de ossen niet ten koste gaat van de melkveehouderijtak. 'De fosfaatwetgeving vliegt nog alle kanten op. Maar als je aan kunt tonen dat je vleesvee houdt dat niet bestemd is voor afkalven, moet het kunnen. Dat kunnen we met gecastreerde stieren.'

Het ideaalplaatje is volgens hem dat de kalveren na drie maanden eigendom worden van de coöperatie. 'Dan krijgen ze ook een ander UBN en horen ze bij een vleesveebedrijf.'