De schreeuw om beregening

Beregenen kost geld en vooral tijd. Tijd die niet altijd in geld wordt uitgedrukt. Maar telers die beregend hebben, vergeten die extra inspanningen snel als ze zien dat ze nog een redelijke oogst van het land halen.

Hoe anders is dat voor de bijna 10 procent van de akkerbouwers, fruit-, groente- en bollentelers uit het panel, die aangeven een rampjaar te verwachten en op minder dan een kwart van het financiële vijfjaargemiddelde uit te komen. Voor hen zijn de druiven zuur. Hoewel er meer speelt dan alleen het missen van een beregeningsoptie, wordt de roep om voldoende beregeningswater steeds luider.

Die roep leidt tot een spel tussen overheden, waterschappen en telers. Water vasthouden klinkt als een mooie oplossing, maar te veel water pakt soms net zo schadelijk uit als droogte. Het vraagt om slimme oplossingen waarbij water in meren, sloten, bodem en zelfs op (natuur)land wordt vastgehouden en toch ook snel wordt afgevoerd als deze buffers vol zitten.

Telers zelf spelen vooral een rol bij efficiënter watergebruik, kleinschalige oplossingen en in het bodembeheer; een vruchtbaardere bodem met meer organische stof houdt meer water vast. Maar vooral dat laatste is, net als veel grootschalige opties, wel een kwestie van een lange adem.

Komt de aandachtsverschuiving van wateroverlast door klimaatverandering naar problemen door droogte te laat? Een groep klimaatonderzoekers berekende dat nu nog drie van deze hete zomers volgen. Het is te hopen dat het weer zich niet aan deze langetermijnverwachting houdt. Want dit jaar is voor 10 procent van de telers een rampjaar dat het voortzetten van het bedrijf bedreigt, maar direct nog een paar van deze hete zomers zonder regen en meer dan de helft van de telers valt in die groep.

• Bekijk meer reacties van het Nieuwe Oogst Opiniepanel: Veel zorgen over laag of negatief inkomen