IPM-aanpak phytophthora bespaart fors op middelen

Onderzoekers van Wageningen UR en de Ierse onderzoeksorganisatie Teagasc publiceren deze week in een wetenschappelijk tijdschrift over uitbreiding van de geïntegreerde gewasbeschermingsstrategie (IPM) voor de beheersing van de ziekte Phytophthora infestans.

De basis daarvan is de teelt van resistente rassen, al dan niet veredeld via cisgenese, en extra preventieve maatregelen. Aardappeltelers maken hierbij optimaal gebruik van de natuurlijke mogelijkheden voor het onderdrukken van phytophthora en hoeven deze ziekte veel minder vaak chemisch te bestrijden.

Met deze aanpak zijn de telers verzekerd van een normaal opbrengstniveau en blijven beschikbare resistentiegenen zo goed mogelijk werkzaam. Verder worden de productiekosten verlaagd en is de milieubelasting van de teelt een stuk lager.

Genetische aanpassingen

De zogeheten IPM2.0-aanpak bestaat uit drie kenmerkende componenten: het gebruiken van resistente rassen, het lokaal monitoren van de genetische aanpassingen binnen de phytophora-schimmel en het hanteren van een ‘niet spuiten tenzij’-principe.

Een teler spuit dan alleen als uit monitoring blijkt dat het resistente ras door genetische aanpassing binnen phytophthora toch gevaar loopt aangetast te worden. Het team van onderzoekers keek onder andere naar verschillen in milieubelasting tussen teelten van het vatbare aardappel ras Desiree en het resistente ras Sarpo Mira en een Desiree-type die resistent is gemaakt via cisgenese.

In meerjarig onderzoek in Nederland en Ierland werden alle drie aardappeltypes traditioneel bespoten en via het ‘niet spuiten tenzij’-principe. Voor de vatbare ras Desiree zorgde de IPM2.0-aanpak voor gemiddeld 15 procent minder gebruik van bestrijdingsmiddelen. Bij de twee andere types liep de besparing op tot 80 à 90 procent.

Minder milieubelasting

Omgerekend in milieubelasting is bij de vatbare Desiree in de IPM2.0-aanpak sprake van een daling van bijna 60 procent. Bij de resistente aardappelen daalt de milieubelasting ten opzichte van een traditionele bestrijding van een vatbaar ras met maar liefst 94 procent.