De geest is uit de fles

Tegelijk zien we dat het consumentengedrag nauwelijks is veranderd. Nog steeds hebben we hier in Nederland een broodmaaltijd met beleg en een warme maaltijd met soep vooraf, aardappels, vlees, groente en een toetje na afloop.

Natuurlijk is er wel wat vanuit andere culturen bijgekomen, maar grosso modo is het voedsel van de mensheid niet zoveel veranderd. Wat wel is veranderd, is dat er nog nooit zoveel kritiek was op ons als primaire sector, zeker in tijden dat er een verkiezing wordt gehouden. Tja, in dat theater draait het vooral om aandacht.

Een boer kreeg honderd jaar geleden 6 tot 8 cent voor een ei. En omgerekend ook 8 cent voor een kilo aardappelen. Met de ontwikkeling van de prijs van een kilo vlees is het niet zo anders.

Bij bloembollen en andere producten uit de sierteelt zien we een ander beeld; die zijn fors goedkoper geworden. Zeker de laatste twintig jaar zijn de opbrengsten voor bollen gehalveerd.

Hoe zou het dan toch komen dat wij alsmaar harder lopen en grotere apparatuur nodig hebben om aan het eind ook nog brood te kunnen kopen? Dat de vrije markt fluctueert en de prijzen onder druk staan, is van alle tijd. Maar op een bepaald moment is de grens bereikt. En zover is het nu.

Innovatie vraagt niet alleen financiële middelen. Vooral motivatie en perspectief zijn daarvoor nodig. Gelukkig zijn er in de sierteelt nog veel jonge ondernemers die graag het stokje overnemen, terwijl er in de landbouw juist vergrijzing ontstaat. Steeds vaker betrap ik mezelf erop dat ik wat cynisch word. Ik had daar vroeger altijd zo'n hekel aan.

Ik voel me af en toe als Aladdin op een kleedje hangend boven agrarische bedrijven die dondershard hun best doen om de broek op te houden. Er komt een dag dat er gewoon een tekort is aan alles. Laten we toch op die tijd wachten. De geschiedenis leert ons dat als het slecht gaat met de burger, het steeds beter gaat met de boer.

Deze geest uit de vaas zet nog vaak zijn petje af voor de sector. Hoe slim en ontwikkelend al mijn collega's zijn. Of moet ik bijna zeggen: ex-collega's?