'Iedere Groninger moet een grondboor hebben'

Boeren hebben vooral aandacht voor de bouwvoor en drainage die vaak tot 1 meter diep gaat. Daarna weten ook agrarische ondernemers te weinig van de grond af, vindt de Rotterdamse geoloog die al 20 jaar onderzoek doet naar geologie en aardbevingen.

Nog te vaak heeft de schade helemaal niets met aardbevingen te maken, stelt Van der Gaag. Hij heeft inmiddels honderd boringen verricht, een groot gedeelte bij onder andere Groningse melkveehouders, varkenshouders, pootaardappeltelers en tulpentelers die moeten bewijzen dat hun schade is veroorzaakt door aardbevingen.

'Er zijn vaak voor de hand liggende oorzaken dan de aardbevingen. Boerderijen buiten het bevingsgebied van 150 jaar oud die scheuren in de muren hebben, bijvoorbeeld. Vroeger stond daar een paard en wagen in de schuur. Nu staan er een combine, aardappelrooimachine en andere machines van enkele tonnen aan gewicht in de schuur. Vind je het gek dat daar schade ontstaat? Dat kan die schuur niet dragen, die is heel anders gebouwd dan de huidige loodsen.'

Veenoxidatie

Of een boerderij die op veen staat en door veenoxidatie zakt, maar niet door bevingen in de ondergrond. Ook kan schade ontstaan door drooglegging van een sloot of verandering van het waterpeil. 'Daarvoor kunnen boeren beter naar het waterschap gaan.'

Hij ziet dan ook niets in een megaclaim die sommige boeren willen indienen richting de NAM. Dat gaven ze een paar dagen voordat ze naar Den Haag gingen aan.

'Dat gaat het niet halen bij de rechter. De aardbevingsgevoeligheid en geologie in Groningen verschilt heel sterk. Zo zijn boerderijen met grachten en sloten en op terpen aardbevingsgevoeliger, omdat het daar vrijer kan trillen.

'Er zijn boeren bij die willen meeliften. Dat gaat ten koste van ondernemers die echte bevingsschade hebben. Zo heb ik drie cliënten die ieder een half miljoen schade hebben door onder andere lekke mestkelders en waar een causaal verband is met de aardbevingen.'

• Lees ook: Duidelijkheid door schadeprotocol