Trips in bioteelten

Voor het merendeel van de twitteraars was het verrassend dat trips in de bioteelt van uien juist helemaal niet zo'n probleem is. In de gangbare teelt was de schade behoorlijk en plaatselijk nauwelijks beheersbaar. Hele percelen kleurden zilvergrijs door de mineergangen van de vele trips. Dit valt mij ook al jaren op en je gaat zoeken naar een verklaring.

Onderzoek toont aan dat er rasverschillen zijn. Voor uien is er een verband met de waslaag. Omdat je als bioboer het onkruid niet chemisch bestrijdt, tast je de waslaag ook niet aan. Hierdoor is er minder zuigschade in een vitaal gewas. Tel daar nog eens bij dat je de natuurlijke vijanden, zoals wantsen, mijten en ook rooftrips spaart. Daarom is het ook niet vanzelfsprekend dat na de tarweoogst de uien massaal de klos zijn. Het gaat vaak om een heel andere soort trips.

Maar niet alleen in uien was trips dit jaar een probleem. Diverse percelen spruiten zijn verhakseld, omdat ze door zuigschade onverkoopbaar bleken. Waar dit vorig jaar nog een plaatselijk probleem leek, is het nu landelijk zichtbaar. Vooral de zoetere rassen hebben er last van. Dat is op zich ook logisch, want om trips beter te bestrijden, wordt het gebruik van suikerwater aanbevolen. Dus voor een betere werking eerst naar de supermarkt voor minimaal een kilo geleisuiker per hectare.

Nu zie je dat er de laatste jaren meer biologische middelen op de markt komen. Hierdoor krijgen ook biologische boeren mogelijkheden om trips te bestrijden. Ook bij ons kan de druk behoorlijk oplopen. Dan begin je te twijfelen. Want het laatste wat je wilt, is dat jouw mooie uienperceel wordt opgegeten door een leger trips.

Gelukkig heeft vertrouwen in de natuur gewonnen en is er niet kunstmatig ingegrepen. Een donderbui op zich doet ook al wonderen. Want als je de natuur zijn gang maar laat gaan, dan herstelt deze vanzelf.