In twee jaar groeien naar 350 scharrelvarkens

'Ik kom van oorsprong uit Ede, uit een brandweermannengezin', vertelt Jeroen Meijering uit Zaamslag. 'Mijn vrouw komt uit een echt boerengeslacht uit Schoondijke.'

In eerste instantie was Meijering brandweercommandant in Terneuzen, nu werkt hij als operationeel leider voor Veiligheidsregio Zeeland, directeur bij Schelde Safety Network en bij adviesbureau Vigiles. Maar het bloed kroop waar het niet gaan kan en het echtpaar besloot zes jaar geleden zijn eerste Hereford-vleeskoe aan te kopen. 'Het doel was parttime boer te worden.'

Brandweerstel

Meijering en zijn vrouw zijn echt een brandweerstel, want Cora Meijering werkt parttime als hoofd van het bestuurssecretariaat bij de Belgische brandweer in Antwerpen. Ze moesten wat betreft het houden van scharrelvarkens veel zelf ontdekken, vertelt de ondernemer.

'We hebben veel kennis over het houden van scharrelvarkens van internet gehaald en de Rijksdienst voor Ondernemend Nederland (RVO) gebeld voor informatie en wat wel en niet mag.'

Lid van ZLTO

De ondernemers praatten met agrariërs in de omgeving. Die gaven informatie en tips. Ook werden ze lid van ZLTO. 'In het begin kregen wij niet veel hulp', zegt Meijering. 'Ook niet van de voervoorlichters en andere erfbetreders. Ze denken: leuk dat hij eraan begint, maar het zal moeilijk worden om een volwaardig bedrijf op te zetten.'

Ook subsidieregelingen gingen aan hun neus voorbij. 'Om voor EIA en de Vamil in aanmerking te komen, moet je eerst wat hebben verdiend. De regels in Nederland zijn niet bepaald in het voordeel van beginnende boeren en zeker niet gericht op beginnende scharrelvarkenhouders.'

Woonbestemming

De boerderij had ooit een agrarische bestemming, maar die was omgezet in een woonbestemming en moest weer worden teruggedraaid.

'De Agrarische Adviescommissie Zeeland bepaalt dit onder meer op basis van voldoende inkomen uit je agrarische bedrijfstak en het aantal grootvee-eenheden (GVE's). Met tien Hereford-koeien kwam ik natuurlijk niet in aanmerking. Gemeente Terneuzen, waar Zaamslag onder valt, zei tegen mij: 'Zodra je een substantieel agrarisch bedrijf hebt, kom je maar terug', vertelt Meijering.

Eerste scharrelvarkens

In 2013 besloot het echtpaar met scharrelvarkens te beginnen. 'We hadden op dat moment tien stuks vleesvee, maar het verdienmodel daarvan is niet erg winstgevend, als je alles moet pachten.'

Momenteel pachten de ondernemers 34 hectare van onder meer gemeente Terneuzen, provincie Zeeland, Staatsbosbeheer en Zeeland Seaports. Begin 2013 kochten ze de eerste twee scharrelvarkens aan en inmiddels hebben ze negentig.

Internet

Al snel verkochten de varkenshouders het vlees via internet. Dat ging meteen goed. De meeste klanten zijn Zeeuwen en Belgen. 'Een deel koopt uit idealisme en een deel omdat mijn prijzen vergelijkbaar zijn met het vlees uit de supermarkt. Ik verkoop het vlees nog iets onder de prijs van een gangbare keurslager.'

Het vermeerderen en het grootbrengen van de varkens ging meteen goed. Meijering maakt gebruik van natuurlijke dekking. Hij kruist een Engelse Berkshire-zeug met een 'commerciële' beer: een mix van Piétrain met Nederlands Landvarken.

Ideaal

'Voordeel daarvan is dat je de uitmuntende smaak van Berkshire-vlees hebt met de lengte- en groeipotentie van een commercieel varken. Gewoon ideaal.'

De fokberen haalt de ondernemer bij een varkenshouder op het Zeeuwse Tholen. Hij heeft nu nog één commerciële zeug over en die wordt op den duur uitgefaseerd.

Iets rijper vlees

De varkens leven in de weide met hokken van ongeveer 4 x 3 meter groot, die ruimte bieden aan vijf varkens. De hokken zijn 's winters voorzien van een dik bed stro. Meijering slacht zijn varkens op 105 kilo, zodat het vlees iets rijper is. In totaal levert hij dit jaar zo'n 8.000 kilo varkensvlees.

'Ik wil per jaar verdubbelen, dus over twee jaar wil ik maximaal 350 scharrelvarkens hebben. Samen met 30 Hereford-koeien moet daar een modaal inkomen voor één persoon uit te halen zijn', rekent de ondernemer voor.

Vijfsterrencertificaat

Stichting Varkens in Nood heeft de Zeeuwse varkenshouders een vijfsterrencertificaat toegekend voor de goede zorg die ze aan hun zeugen en biggen geven.

'Ik snap wel dat collega's soms moeite hebben met een dergelijke club en de manier waarop ze boeren regelmatig te kijk zetten. Maar hiermee geven ze een positief signaal af, vooral wat het dierenwelzijn betreft, en dat vind ik wel goed.'