'Rol van ondernemer wordt afgepakt door overheid'

Is het boeren je met de paplepel ingegoten?

'Vanaf dat ik kon lopen wist ik al dat ik boer wilde worden. Onze Joris is nooit mee de stal in gegaan, maar ik ging mee sinds ik kon lopen. Ik weet dat ik eerder het woordje koe kon zeggen dan papa en mama. We hadden een schommel in de melkstal hangen. Daar heb ik veel op gezeten.

Sinds wanneer gaat de overheid op de stoel van de ondernemer zitten?

Rick Meulenbroeks, melkveehouder in Lage Mierde

'En ik was altijd buiten. School vond ik onzin. Ik dacht: 'Wat zit ik hier mijn tijd te verdoen? Buiten is het veel mooier.'

Vertel eens iets over de geschiedenis van het bedrijf.

'Exact vijftig jaar geleden, in 1967, zijn mijn grootouders vanuit Bladel in Lage Mierde terechtgekomen na een grote ruilverkaveling in de Kempen. Toen ze hier kwamen, hadden ze zo'n twintig koeien. Later is er een varkensstal bijgezet, vervolgens nog een koeienstal.

'Vanaf 2003 is er een flinke groei van ons bedrijf geweest. Van 45 koeien in 2003 zijn we gegroeid naar zo'n 215 koeien nu. We hebben geluk gehad met onze fosfaatreferentie. Dus we voelen de gevolgen wel, maar die zijn gelukkig niet desastreus. We zijn gekrompen in jongvee en zo kunnen wij het wel bolwerken.'

Je werkte eerst bij CRV en nu een half jaar fulltime thuis. Hoe bevalt dat?

'Ik zie veel minder wat er op andere bedrijven gaande is en wat er in de sector speelt. Vooral het sociale aspect mis ik het echt. Even kletsen, een grapje maken en ook serieuze gesprekken. Dan kom je van de ene op de andere dag thuis te zitten en mis je die momenten.

'Je komt op het bedrijf waar je ouders werken. Zij doen al 25 jaar hetzelfde. Als ik andere plannen heb, kan dat wel eens botsen, maar dat houdt ons scherp.'

Wat vind je mooi aan het werk op de boerderij?

'Eigenlijk vind ik alles mooi, vooral de afwisseling van werkzaamheden bevalt me goed. Wanneer je 's ochtends met mooi weer naar de melkcarrousel loopt en lekker kunt gaan melken, dan is dat toch wel een van de mooiste dingen. Wat ik echt prachtig vind, is koeien scannen op dracht.'

Zijn er werkzaamheden of andere bedrijfsaspecten die je niet zo leuk vindt?

'Ik heb geen hekel aan de werkzaamheden op het bedrijf, maar ik word wel heel moe van de wet- en regelgeving en alles wat er op dit moment speelt rondom de veehouderij. Dan denk ik weleens: 'Hé jongens, hebben we niets beters te doen?'

'Sinds wanneer gaat de overheid op de stoel van de ondernemer zitten? Dat wordt in andere sectoren ook niet gedaan, dus waarom dan wel bij ons? De rol van ondernemer wordt afgepakt door de overheid. In plaats van kansen te geven ter verbetering leggen ze je verplichtingen op.'

Waar heb je behoefte aan op het gebied van regelgeving?

'Duidelijkheid. Ik wil een overheid die aangeeft waar zij behoefte aan heeft en zich ook aan de afspraken houdt.'

Wat vind je van de mogelijke verplichting tot weidegang?

'Onze koeien lopen in de wei, maar dat betekent niet dat de ophef over weidegang me niets doet. Naast dat mensen graag koeien in de wei zien, zit hier een verdienmodel achter. Het levert 30.000 euro per jaar op. Wanneer iedereen zijn koeien laat weiden, verlies ik dat bedrag.

'Als je kijkt naar het initiatief van de weidepremie, dan is het iets wat uit de sector komt. De consument betaalt hieraan mee. De overheid voelt zich genoodzaakt om dat initiatief af te schieten en daar een verplichting van te maken. Dat vind ik echt erg.'

Hoe zie je jouw toekomst?

'Over tien jaar heb ik hopelijk het bedrijf van ouders overgenomen. Mijn ouders zijn veel met burgers bezig, maar dat is niet echt iets voor mij. Dus als ik een neventak zou starten, dan zou dat eerder mestverwerking of iets dergelijks zijn. In ieder geval iets dat ten dienste staat van de melkveehouderij.

'Als ik kijk naar de uitbreiding van ons bedrijf, dan is dat qua vee niet meer mogelijk. We zitten echt aan alle kanten tussen de bossen, dus dat werkt niet.

'We kijken nu hoe en of we aan de slag kunnen gaan met natuurinclusieve landbouw. Dat houdt in dat je landbouwgrond omzet in natuurgrond en deze min of meer biologisch gaat beboeren. Zo ontwikkel je dus ook je bedrijf, maar op een heel andere manier. Ik zie daar wel toekomst in. En ik zou het mooi vinden als we hier een landgoed van kunnen maken.'

Als je het bedrijf op mocht tillen en overal neerzetten, wat zou je dan doen?

'Dan liet ik mijn bedrijf hier niet staan. Ik vind de vergaande regelgeving in Nederland soms een beetje frustrerend. Als mijn stal 1.500 meter verderop zou staan, in België, dan heb ik daar allemaal niet mee te maken. Maar als ik mijn bedrijf overal kon neerzetten, dan wordt het toch geen België. Ik zou voor Canada kiezen.'

Waarom helemaal naar Canada?

'Ik vind dat een ontzettend mooi land. Als Riks van Boer zoekt Vrouw mij vraagt om zijn bedrijf over te nemen daar in Canada en dat ik dan mijn eigen bloedlijn mee kan nemen, dan zou dat een heel interessant aanbod zijn. Dat zou ik niet zomaar afslaan.

'Maar als ze me vragen als manager, dan doe ik het niet. Ik kan hier een heel mooi bedrijf overnemen dat echt potentie heeft.'