Voederbiet was vergeten maar werkt aan comeback

Door de opkomst van snijmais werd de biet verstoten. Maar inmiddels werkt het gewas aan een comeback.

Niet iedere boer denkt verheugd terug aan de tijd waarin voederbieten met de hand werden versnipperd. Het was een tijdrovende en modderige klus. Op Marktplaats zijn de antieke bietensnijders met bosjes te vinden. Ze doen het goed als pronkstuk in de tuin.

In de jaren vijftig lag het areaal voederbieten op 50.000 hectare. Begin jaren zeventig zette de grote teruggang in, vooral vanwege de opkomst van snijmais maar ook dankzij de komst van krachtvoer en de melkquotering.

Boeiend alternatief

In de huidige tijd, waarin het leveren van dikke melk weer interessant is en de kVEM-opbrengst per hectare belangrijker wordt, neemt de belangstelling voor de knollen weer toe. De voederwaarde ligt op circa 1.055 VEM en de productie schommelt tussen 100 en 150 ton per hectare.

Daarmee is het gewas een boeiend alternatief voor mais en krachtvoer. Ook kan een boer met de voederbiet voldoen aan de vergroeningseis gewasdiversificatie.

Een groeiend aantal boeren heeft zijn liefde aan de voederbiet verklaard. Uit voorlopige cijfers van het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS) blijkt dat er in 2016 in Nederland 710 hectare voederbieten werd geteeld. Dat is bijna 70 procent meer dan in 2015. Het aantal bedrijven dat de biet teelt, is in één jaar gestegen met bijna 28 procent naar 370. Gemiddeld teelt een boer 1,9 hectare.

Enthousiast

Voederbietpioniers zijn enthousiast over het stijgende vetgehalte (0,1 tot 0,30 procent hoger), hogere eiwitgehalte (0,05 tot 0,25 procent hoger) en de vaak hogere melkgift.

Toch is het de vraag of veehouders de biet massaal in hun armen zullen sluiten. Ze vinden het een arbeidsintensief gewas en dat is begrijpelijk. Want melkveebedrijven hebben de laatste decennia een flinke ontwikkeling doorgemaakt en de voederbiet is daar niet in meegegroeid.

De teelt, oogst, bewaring en het voeren vragen om een compleet andere aanpak dan weleer. Willen boeren de voederbiet op grote schaal inzetten, dan moet de sector hier tijd en kennis in investeren.

Gunstig effect

Wellicht stijgt de noodzaak daartoe als veehouders ervaren dat de biet door het lage fosforgehalte (3 gram) een gunstig effect heeft op hun fosfaatbalans. Ook zal het helpen als het gewas meer wordt gewaardeerd als stikstof- en nitraatopzuiger.

Veehouders in Vlaanderen hebben de voederbiet al omarmd. Boeren die kampen met te veel nitraatuitspoeling, zetten de biet maar wat graag in.

Naar 50.000 hectare voederbieten gaan we niet terug, maar als de koeienbonbons beter in de bedrijfsvoering passen, neemt de populariteit in ons land zeker toe.