Faassen bereid tot verandering

Vorige week werd bekend dat LTO het eens is over een nieuwe aanpak van de landelijke en internationale belangenbehartiging. Een belangrijke rol, zowel bij de voorbereiding als bij de uitvoering, is weggelegd voor de regionale organisaties LTO Noord, ZLTO en LLTB.
In een korte serie interviews praat Nieuwe Oogst erover door met de voorzitters van deze organisaties. Léon Faassen, voorzitter van de LLTB, bijt het spits af.

Wat spreekt u het meest aan in de recente afspraken?

'Dat we deze besluiten unaniem hebben genomen. We zijn er met z'n allen van overtuigd dat het anders moet én we zijn bereid erin te investeren. Iedereen is het er mee eens: dit is wat we moeten gaan doen. Met deze eensgezinde bereidheid tot verandering ben ik erg gelukkig.'

Is er ook iets waar u zorgen over heeft?

'We gaan nu investeren om LTO sterker te maken. Dat brengt risico's met zich mee, het is best spannend of het gaat lukken. Dat moeten we ons realiseren. Het is net als met een machine die je koopt voor je bedrijf: je hoopt dat de investering loont, maar pas later wordt dat duidelijk.
'Overigens ben ik er absoluut van overtuigd dat de investering die we nu gaan doen in de versterking van LTO de juiste is.'

Het heeft wel lang geduurd voordat alle neuzen dezelfde kant op stonden.

'Er werd al over gepraat voordat ik in 2014 LLTB-voorzitter werd. Laten we zeggen dat iets wat goed is, tijd nodig heeft om te rijpen. Er ligt nu een goed gefundeerd besluit, in het belang van onze leden, waar iedereen uit de regio's en de vakgroepen zich bij heeft aangesloten.'

De sectoren worden losgekoppeld van de regionale organisaties. Waarom?

'Het is niet meer dan logisch dat ze met één mond gaan spreken. Veel van onze leden begrijpen niet waarom de belangenbehartiging voor de sectoren vanuit de regio's moet worden aangestuurd.

'Ik ben zelf boomkweker. Toen onze Nederlandse Bond van Boomkwekers zich aansloot bij LTO, bleek dat drie regionale organisaties apart voor de boomkwekerij aan de slag gingen. Terwijl we dachten dat we lid van LTO werden.'

Dreigen de sectoren in de nieuwe situatie niet weg te groeien van de regionale organisaties?

'Nee, het is de taak van de vakgroepen om zorgvuldig om te gaan met de binding met de leden in de verschillende regio's en de aansluiting in stand te houden. Daar zullen we heel streng op toezien.'

U hecht veel waarde aan versterking van de communicatie.

'Ja. Want we kunnen nog zoveel goede dingen doen, als we het niet naar buiten brengen, hebben we helemaal niets gewonnen. Daar moeten we veel assertiever in zijn. Niet alleen naar de achterban, maar ook naar de politiek en naar de samenleving.
'Waarom zit Greenpeace bijvoorbeeld niet bij ons aan tafel? Laten we zorgen dat we ze aan tafel krijgen en hen uitleggen dat voor de productie van gezond voedsel een plant ook af en toe ook wat medicijn nodig heeft. En laten we zorgen dat we antwoorden klaar hebben voordat de vragen uit de samenleving komen. Daar moeten we gestructureerder mee aan de slag.'

Uitvoering van de plannen gaat heel wat geld kosten. Kunnen organisaties als uw eigen LLTB dat opbrengen?

'We hebben alle drie de bereidheid uitgesproken om te investeren. We hebben nog niet gezegd waar we het geld vandaan halen. Maar we zijn niet onbemiddeld als LTO-organisaties.
'Als het nodig is, en dat is het nu volgens mij, dan moet je je kroonjuwelen durven in te zetten. Op een bedrijf moet er soms ook een stuk grond worden verkocht om een investering te kunnen doen. Als we reserves hebben, moeten we daar nu aan durven komen.'

In de komende maanden bent u waarnemend voorzitter van LTO Nederland. Een lastige taak?

'Ik sta er heel positief in. Als er moeilijke momenten komen, en die komen er zeker, moeten we samen tot oplossingen komen. Wellicht is het een voordeel dat ik als boomkweker bij veel zaken een redelijk objectieve positie kan innemen.
'Het worden belangrijke maanden. Zo gaan we op weg naar de verkiezingen met de politieke partijen praten. Ik ga dan ook duidelijk maken dat we als agrarische sector recht hebben op een eigen ministerie. Die kans laat ik me niet ontnemen.'