Fokken op natuurlijk afkalven

Gerben van den Broek‘Ik heb niets tegen een keizersnede, maar een natuurlijke geboorte met levend kalf is veel mooier. Bovendien is het voor boeren minder kostbaar. Elke natuurlijke geboorte is meer rendement.’
Als pelvimetrist heeft Van Abeelen veel ervaring met het meten van bekkenmaten.
‘Grote dieren hebben meestal ruimere bekken en meer kans om natuurlijk af te kalven. Door gebruik te maken van fokwaarden, kunnen veehouders hun foklijnen aanpassen en doelgericht fokken op koeien met ruimere bekkenmaten. Het mooiste is om moderne dikbilkoeien te fokken die natuurlijk kunnen afkalven, met behoud van kwaliteit en exterieur. Economisch interessante dieren dus, want het gaat uiteindelijk om wat er onder de streep overblijft.’

Fokken op luxe

Het fokken op luxe is gepaard gegaan met het fokken op een kleiner bekken. Hierdoor worden bij Belgisch witblauw en verbeterd roodbont de meeste kalveren via een keizersnede geboren. Gevolg is dat het uitvoeren van keizersneden bij deze rassen meer routinewerk is geworden voor veeartsen.

Maatschappelijke weerstand

Tegelijkertijd is de maatschappelijke weerstand tegen deze ontwikkeling toegenomen. Oud-staatssecretaris van Economische Zaken Sharon Dijksma heeft in 2013 het zwaard van Damocles boven dit deel van de Nederlandse vleesveesector gehangen. Zij dreigde met een fokverbod, als er geen stappen zouden worden gezet om het aantal natuurlijke geboorten te verhogen.
De sector heeft in een plan van aanpak de ambitie uitgesproken om in twintig jaar te komen tot een verviervoudiging van het percentage natuurlijke geboorten.
‘Het afgelopen jaar hebben we veel informatie bij elkaar gebracht en doorontwikkeld om het fokdoel haalbaar te maken. Zo krijgen veehouders een bedrijfsoverzicht met de fokwaarden van hun koeien, als ze de bekkenmaten hebben laten meten. In combinatie met het publiceren van de fokwaarden voor binnenbekkenmaten van stieren is nu het verhaal compleet op het gebied van de fokkerij voor dit doel’, vertelt projectleider Saskia Scheer van Projecten LTO Noord.
Volgens Scheer begint het onderwerp nu meer te leven bij veehouders. ‘Dit jaar hebben we bij 1.352 dieren op 115 bedrijven de bekkenmaten gemeten. Dat is bijna drie keer zoveel als vorig jaar. Komend meetseizoen moeten we die stijgende lijn zien vast te houden. Daarom gaat Bert als praktijkcoördinator voorlichting geven en veehouders bezoeken. Daarnaast gaan we met groepen veehouders meer managementfactoren uitwerken, zoals voedingsstrategie en rendement.’