'Mestbesluit Brabant rammelt'

Maandag dient dit kort geding in de rechtbank in Den Bosch. Houbraken had, mede door een weigering van gemeente Bergeijk om in te stemmen met het voorontwerpbestemmingsplan, nog geen aanvraag voor een omgevingsvergunning ingediend voor het verwerken van 200.000 ton varkensdrijfmest.

Een paar weken eerder, in november vorig jaar, besloot de provincie namelijk dat er voldoende mestverwerkingscapaciteit was in Noord-Brabant en daarom geen nieuwe vergunningen meer te behandelen. Alleen concrete initiatieven konden hiervoor een ontheffing aanvragen. Dat moest gebeuren voor 27 mei 2016.

Twee aanvragen goedgekeurd

Van de zes ingediende aanvragen voor ontheffing heeft de provincie er twee goedgekeurd: Servennen Mineralen Verwerking (SMV) in Moergestel en Biomineralen in Roosendaal. ‘De vergunningsprocedure voor deze initiatieven krijgt een vervolg, maar ze hebben wel een deadline op 27 februari 2017. Dan moet het rond zijn bij de betreffende gemeente’, weet Raymond Derks, als adviseur bij ZLTO gespecialiseerd in mestverwerking.

Derks stelt dat de onderbouwing van het besluit van de provincie dat er voldoende mestverwerkingscapaciteit is, ‘behoorlijk rammelt’. ‘Ze hebben alleen de omgevingsdiensten gevraagd wat de stand van zaken was wat betreft vergunningaanvragen. De lijst die ze hebben gepubliceerd, is niet volledig. Zo zijn lang niet alle aanvragen gerealiseerd. Sommige aanvragen zijn zelfs op last van de provincie geannuleerd’, zegt hij.

Verkeerde fosfaatgehaltes

‘Daarnaast is in de berekening uitgegaan van verkeerde fosfaatgehaltes in de mest en kloppen in sommige gevallen de te verwerken tonnages niet of zijn er dubbelingen. Daarnaast komt er via vervangende verwerkingsovereenkomsten (vvo’s) ook veel mest uit andere provincies die in Brabant wordt verwerkt. Maar de provincie hanteert bij wijze van spreken de Maas als harde grens.’

Al deze punten, en meer, zal de advocaat van Houbraken maandag ook opvoeren voor de rechter. Houbraken is al sinds 2008 bezig met mestverwerking en wordt door velen gezien als pionier. Als de mestverwerker geen gelijk krijgt, mag hij alleen de al vergunde 25.000 ton verwerken en kunnen zijn plannen voor 200.000 ton in de ijskast.