'Ook het kleine zien en waarderen'

Jordy van der Lans wordt al op jonge leeftijd betrokken bij het puntpaprikabedrijf van zijn vader in Made, dat onder de naam Sweetpoint samenwerkt met telers in Noord-Brabant en het Westland.

'Ik was vier dagen oud, toen ik al in de box in de schuur lag, als ze daar aan het werk waren. Mijn oppas was een van de personeelsleden. Zij nam me mee op de oogstkar in zo'n blauwe kist. We zongen samen liedjes, terwijl zij paprika's aan het oogsten was.'

Baantjes

Het was voor Van der Lans vanzelfsprekend dat hij vakantie- en weekendbaantjes alleen maar in de glastuinbouw zocht. Zijn twee zussen zijn buiten de sector gaan studeren en werken.

Zijn opa adviseert zelfs dat Van der Lans beter schilder kan worden: een potje verf en een kwast kopen is een heel andere investering dan in dit bedrijf. Maar dat advies laat hij links liggen: 'Ik kan niets verzinnen dat ik leuker zou vinden dan de glastuinbouw. Dit is niet iets wat zomaar iedereen kan. Het produceren van iets wat de mens echt nodig heeft, een voedingsproduct, geeft voldoening.'

Vermarkten

Na zijn studie op de MAS kiest Van der Lans op de HAS bewust voor de richting Bedrijfskunde en Agribusiness in plaats van Tuinbouw en Akkerbouw. 'Het belangrijkste dat ik op de MAS heb geleerd, is dat je moet leren telen met je handen en niet met je hoofd. Ik wil nu meer leren over de optimalisatie van het bedrijf en het vermarkten van onze producten. Dat vind ik het leukste om te doen.'

De werkwijze van zijn vader Wim is voor de jonge Brabander een belangrijke inspiratiebron. Die werkt in principe niet in het gewas, want dat is de specialisatie van de bedrijfsleiders. Waar nodig stuurt hij bij. Toch zijn er nu ook al verschillen te zien tussen vader en zoon. 'Mijn vader zegt dat ik op een andere manier leer kijken dan hij. Ik kijk naar het bedrijf in zijn geheel. Hij heeft juist geleerd per proces aan te sturen en te optimaliseren.'

Groter marktaandeel

De aanstaande ondernemer hoopt dat de puntpaprika een groter marktaandeel en meer waardering krijgt. 'Het grootste obstakel nu is dat ons product niet echt bekend is. Er zijn mensen die de indruk hebben dat het grote hete peper is, terwijl het een heerlijke zoete en frisse smaaksensatie is. Als je dat niet weet en je gaat vergelijken met een gewone paprika op basis van prijs, dan is de keuze snel gemaakt. Terwijl het lekkerste broodje gezond dat laatst werd uitgeroepen, belegd is met puntpaprika', lacht hij.

'Mijn ideaalbeeld is dat mensen in Nederland in de toekomst steeds meer gaan kiezen op basis van kwaliteit en smaak en niet op prijs. Ik denk dat we daar zelf een grote bijdrage aan kunnen leveren door veel aandacht te besteden aan het onderscheidend vermogen. Een bijzonder product heeft bijzondere aandacht nodig.'

Veel aandacht

De aandacht die Van der Lans aan de producten besteedt, gaat ver. Hij is zich ervan bewust dat de meeste mensen in de supermarkt in aanraking komen met zijn product.

'Als ik in de supermarkt ben, loop ik altijd direct naar de puntpaprika's om te kijken hoe ze erbij liggen. Als ze niet netjes in de schappen liggen, ga ik ze schikken. Ook als het niet ons product is. Een enkele keer zie ik dat het product al te lang in het schap ligt. Dan loop ik naar de groentemanager en geef aan dat ze er iets aan moeten doen. Consumenten moeten denken: 'Hé, wat een mooi product.' Dan kopen ze het eerder', vertelt hij.

Rondleidingen

'Wij laten ook met plezier zien hoe puntpaprika's worden geproduceerd. Mijn moeder is bestuurslid van Kom in de Kas, daar doen we altijd aan mee. Of we geven een rondleiding, zoals aan de groep kinderen die ik begeleid bij de scouting.'

Van der Lans vindt het lastig om zijn toekomstbeeld te schetsen. 'De eerste stap is dat ik in het bedrijf ga met mijn vader en zijn zakenpartner. Daarna zien we wel verder.'

Toekomstvisie

Wel heeft de jonge Brabander een duidelijke visie over de toekomst van het bedrijf: 'Ik geloof er niet in dat je alleen succesvol bent als je een groot bedrijf hebt. Je moet ook het kleine zien en dat kunnen waarderen. Als ik het bedrijf over zou nemen, blijf ik de koers varen waar we nu op zitten. Ik zou dus niet zomaar willen groeien. Als je groeit met je bedrijf, dan moet je dat doen omdat je het wilt, niet omdat je meegaat met de rest. Ik wil vasthouden aan mijn waarden en mezelf blijven.'