Veenweideboer is niet van plan terug te boeren

Zowel provincie Fryslân als het Wetterskip Fryslân bevestigt dat de melkveehouderij er in het gebied op achteruitgaat.
De overheden lieten tijdens de onlangs gehouden informatiebijeenkomsten doorschemeren dat de waterbeheerkosten in het gebied jaarlijks rond de 10 miljoen euro liggen en de drooglegging op sommige plekken te ver is doorgeschoten.
En dat laatste stuit de boeren tegen de borst. Datzelfde Wetterskip gaf vanaf de jaren zeventig groen licht voor diepere slootpeilen. Deze diepontwatering zorgde voor een betere binding in de grond, waardoor de melkveehouders hun opbrengst konden verhogen.
Een tweede reden waarom de agrarische sector grote moeite heeft met de plannen is dat het veenweidebeleid niet de oplossing is om de veenoxidatie tegen te gaan. Weliswaar vertraagt een hoger waterpeil de bodemdaling en wordt de afbraak van veen verminderd. Maar ook met de voorliggende maatregelen op boerenland gaat de vertering van het veen gewoon door.
Om de afbraak van veen tegen te gaan zijn ingrijpender maatregelen nodig. Eén hiervan is bijvoorbeeld de opkoop van melkveebedrijven zodat natuurgebieden kunnen ontstaan met veel plasdras.
De vraag is echter of de overheden hiervoor geld kunnen en willen uittrekken. Voor de uitvoering van de Veenweidevisie is van 2016 tot en met 2020 12 miljoen euro beschikbaar, volgens aanwezigen bij lange na niet genoeg voor ook nog eens de uitkoop van melkveebedrijven.
Waar de overheden het vooral als verwennerij zien dat de boeren de laatste twee generaties meer gras van het land konden halen, zien de boeren dat als noodzaak. Bij hen overweegt vooral het gevoel weer terug te moeten boeren. Ze staan nog niet te springen om innovatieve technieken toe te passen als onderwaterdrainage en groenblauwe diensten. Bovendien brengt de landbouw veel geld in het overheidslaatje, als belangrijke economische pijler in het gebied.
Daarbij is het nog de vraag in hoeverre de Veenweidevisie uitgevoerd kan worden. Theorie en praktijk botsen nog flink, en het is onduidelijk hoe de proeven er precies uit gaan zien, bleek tijdens de bijeenkomsten, die zo'n 600 belangstellenden trokken.
Net als bij de kalfjes bij de koe-motie wordt de stem van de burger ook steeds belangrijker in het veenweidebeleid. Voor veel Friese boeren schiet de overheid hierin te ver door. Zij vinden het vooral emotiepolitiek.