Weidevogelfilm moet politici overtuigen

Terwijl steeds minder boeren aan weidevogelbeheer doen en de ontevredenheid over het nieuwe agrarische natuurbeheerbeleid onder agrarische collectieven toeneemt, lanceert Water, Land & Dijken de nieuwste film van Gouden Kalf-winnaars Jan Musch en Tijs Tinbergen. Deze documentaire gaat over de terugkeer van weidevogels op het voormalige eiland Marken.
De film is noodzakelijk, stelt voorzitter van de natuur- en landschapsvereniging Sjaak Hoogendoorn. 'Het nieuwe agrarische natuurbeheer maakt een valse start. De bureaucratie dreigt toe te nemen. In onze vereniging is het aantal boeren dat aan weidevogelbeheer deelneemt, gedaald met honderd naar driehonderd leden' vertelt hij.
'Daarbij komt dat het agrarisch natuurbeheer in een veel te negatief daglicht staat. Het zou niet effectief zijn. De film bewijst dat dit onterecht is.'
Bovendien, gaat Hoogendoorn verder, moet de film boeren inspireren om door te gaan met weidevogelbeheer. 'Dat kristalliseert zich steeds meer uit. Boeren die doorgaan, boeken ook goede resultaten.'
Een van die boeren is Wim Terlouw, die tachtig koeien melkt. Hij kwam in 2010 naar Marken na werving van LTO Noord.
Terlouw pacht 60 hectare van Stichting Veehouder op Marken. Op alle percelen doet hij aan weidevogelbeheer, de helft hiervan is zwaar beheer. Op 15 hectare ligt een pakket uitgesteld maaien, op 10 hectare extensief beweiden en ruim 2 hectare is plasdras. Daarbij gaat het waterpeil in het voorjaar zo'n 20 centimeter omhoog.
Op 60 hectare liggen bijna tweehonderd nesten van vooral kieviten, tureluurs en grutto's. Zo'n 5 jaar geleden waren dit er nog honderd minder. 'Mijn beheerregisseur zegt dat het vogelhotel al bijna vol zit.'
De melkveehouder had 20 jaar geleden mensen voor gek verklaard, als ze hadden gezegd dat hij ooit zo zou boeren, geeft de ondernemer aan. Samen met zijn broer had hij tot 5 jaar geleden een vrij intensief melkveebedrijf. 'We hadden een jaarlijkse productie van 10.000 kilo per koe. Dit daalde op Marken naar 7.000 kilo. Nu zitten we op 8.500 kilo.'
De ondernemer heeft geprobeerd om te kruisen, maar blijft bij de Holstein-koe. 'Ik melk graag een knappe koe. De koeien krijgen iedere dag smakelijk uitgesteld maaigras. Daar doen ze het goed op. Door maximaal te bemesten krijg ik meer bodemleven in de grond. Dat is goed voor de weidevogels, maar het verbetert ook de kwaliteit van het gras.'
Volgens voorzitter Alex Datema van Boerennatuur.nl geeft de film een realistisch beeld van een agrarisch bedrijf dat weidevogelbeheer volledig heeft geïntegreerd in de bedrijfsvoering. 'Het laat zien dat dat dat nog niet zo simpel is en dat bedrijven hiervoor afhankelijk blijven van subsidies.'