Regels nekken export fokvee

Nederland wil op veterinair gebied een voorlopers rol vervullen, stelt Erik Gostelie, directeur van exportbevorderende organisatie Veepro Holland.
'Op dit moment is het aanbod van exportvaarzen groot. De prijs voor dit vee is relatief laag. Hoge eisen rond export maken de export duur. Zo wordt in het buitenland een quarantaineperiode één keer gecontroleerd, in Nederland gebeurt dat vier keer. Ook zijn hier extra tests nodig om aan te tonen dat een dier IBR- en BVD-vrij is. Verder zijn op transporten twee chauffeurs per vrachtwagen verplicht om te kunnen voldoen aan de Nederlandse interpretatie van de transportverordening, terwijl voor buitenlands fokvee één chauffeur genoeg is.'
Gostelie ziet dit als een belangrijke reden voor de lage export in het boekjaar 2014-2015 van 25.000 runderen, zo'n 20.000 stuks beneden de verwachting.

Turkije

Daarnaast zijn er twee belangrijke exportmarkten weggevallen. Rusland beperkte mede door geldontwaarding van de roebel de import van Nederlands fokvee. De export naar Turkije werd gestaakt, omdat Nederland niet aan de Turkse eisen wilde voldoen.
'Turkije eist bij import een preventieve behandeling met oxytetracycline, tegen leptospirose', geeft Gostelie aan. 'Voor omringende EU-landen is dat geen probleem, maar in Nederland zijn preventieve antibiotica verboden. Andere landen profiteren van de regeldruk in Nederland. In Duitsland werd vorig jaar met 80.000 exportrunderen een record geboekt.'
Gostelie pleit voor een Europees gelijk speelveld, bijvoorbeeld op het gebied van een eensluidende interpretatie van de transportverordening en gezondheidsregels.
'Met de huidige Europese regelgeving kunnen we behoorlijk goed uit de voeten. Ook zouden certificaten op dezelfde manier en tegen dezelfde kosten moeten worden opgesteld. Dat maakt de handel eerlijk', vindt de directeur.
Wel pleit hij ervoor dat de Wereldgezondheidsorganisatie OIE de Nederlandse status rond bepaalde ziekten in Europa herkenbaar naar buiten brengt. 'Zo zijn wij al jaren vrij van brucellose, leukose en tuberculose. Door de lastige vindbaarheid eist bijvoorbeeld Marokko toch testen bij onze te exporteren dieren. Dat maakt onze dieren onnodig duur.'