Internationale coalitie nodig tegen kolgans

Dat blijkt uit een meerjarige studie van een samenwerkingsverband van Radboud Universiteit, Sovon en NIOO (verenigd in het Centre for Avian Population Studies) waartoe het Faunafonds opdracht heeft verleend.

Hoofdvraag van de studie was hoe de in Nederland overwinterende trekpopulatie kolganzen kan worden beheerd zodat zowel de landbouwschade wordt beperkt en tegelijkertijd de duurzame staat van instandhouding van de in Nederland overwinterende populatie wordt gegarandeerd.

Uitkomsten

De aantallen in Nederland overwinterende Kolganzen zijn sinds 1970 sterk toegenomen, evenals de landbouwschade. Die manifesteert zich voor 90 procent op grasland en voor 85 procent in de provincies Fryslân, Gelderland, Noord-Holland en Overijssel.

Na 2000 stabiliseert de omvang van de bij ons overwinterende Noordzee-populatie van kolganzen.

Broedsucces

Volgens de onderzoekers komt dat vooral door een afname van het broedsucces en in mindere mate door verhoogd afschot.

Er bleek ook geen verschuiving vanuit de oostelijker gelegen trekroute van kolganzen, die een eventuele achteruitgang van de Noordzeepopulatie maskeert.

Afschot

Als er meer ganzen worden afgeschoten, neemt volgens de onderzoekers de populatie weliswaar af, maar de mate waarin dat gebeurt is moeilijk te voorspellen.

Dat komt doordat de toenemende sterfte door het afschot mogelijk wordt gecompenseerd door een hogere jongenproductie.

Afschot

Meer afschot leidt verder niet tot een belangrijke reductie van de schade, stellen de onderzoekers. Sterker nog, extra bejaging kan leiden tot uitgestelde voorjaarstrek, een grotere voedselbehoefte van de ganzen en meer schade.

De provincies hebben kennis genomen van de uitkomsten van de studie en nemen die mee bij vervolgafspraken.