Zwammen

Wat weten we eigenlijk van paddestoelen? Ik doel niet op de champignons en oesterzwammen die onze collega’s onder gecontroleerde omstandigheden telen voor het winkelschap. Ik doel op de paddestoelen in de vrije natuur. Paddestoelen die je tegenkomt als je in de herfst in het bos wandelt en die ik associeer met de boeken van Paulus de Boskabouter? Ik heb het antwoord niet en ik ben als melkveehouder in De Kempen zeker geen deskundige als het om paddestoelen gaat.
Waar ik wel enig zicht op heb, zijn de milieuresultaten die de Nederlandse veehouderij heeft geboekt. Substantieel, tientallen procenten, is de emissie van ammoniak verminderd. Door de stallen aan te passen, door mest te injecteren, door minder eiwitrijk voer te geven aan onze dieren en door luchtwassers te plaatsen. En, en dat wordt nog wel eens vergeten, de veestapel is over de breedte gekrompen.
Maar wat hebben paddestoelen in de vrije natuur en emissiereductie met elkaar te maken? Ik zoek naar een antwoord op een bericht in de krant over de daling van het aantal paddestoelen in de vrije natuur. Bron voor dat artikel is een pseudo-wetenschapper van de Nederlandse Mycologische Vereniging. We weten nog zo weinig weten over de effecten en dan is het makkelijk om de boeren de schuld te geven. Dat is een hardnekkig verschijnsel.
Feiten controleren, checken of de beweringen van de ‘wetenschapper’ kloppen, is naar mijn idee de kerntaak van de journalistiek. Jammer dat dit zo weinig gebeurt. Ik nodig liever mensen uit voor een gesprek, dan onwaarheden in de krant zetten. Want dat noem ik zwammen.