'Wat je ziet, is hoe je kijkt'

Column Glasgroenten Inge Bergsma-de Vries 23 jul 2024 om 11:00uur

Wat je ziet, is hoe je kijkt. Tijdens een inspiratiesessie die ik onlangs heb gevolgd, was dit het thema. Eigenlijk moet ik jullie hier nu lekker een poosje over laten nadenken. Het is echter zo dat van mij verwacht wordt dat ik minimaal 2.200 tekens typ voor deze column, in plaats van de 22 die nu op papier staan.

Ik heb er zelf ook even over nagedacht. Er zijn veel dingen waar je deze zin op kunt interpreteren. Ze zeggen bijvoorbeeld dat je van reizen wijzer wordt of een andere blik krijgt op de wereld. En dat heeft natuurlijk alles te maken met: wat je ziet, is hoe je kijkt.

Ik denk bijvoorbeeld dat het als oorlogscorrespondent niet meevalt om het positieve en leuke van de mens te zien. Vooral als je constant geconfronteerd wordt met oorlog en geweld. Terwijl als je leeft van de ene luxe vakantie naar de andere, waar je allemaal mensen ontmoet die dat ook doen, je bijna niet kan voorstellen dat er ook mensen zijn die nog geen vijf dagen van huis weg willen.

Tijdens de inspiratiesessie ging het natuurlijk niet over dit soort grote levensvraagstukken, maar juist over kleinere zaken. Kom je van je erf af? Ga je af en toe praten met andere mensen en wat zijn dat dan voor mensen.

Juist door een andere kijk of een mening te hebben over vraagstukken ligt de oplossing misschien dichtbij

Inge Bergsma-de Vries, komkommerteler in Erica (DR)

Zijn dat mensen die uit de sector komen? Mensen die jou wat willen verkopen? Of praat je ook met mensen van buiten de sector? Juist door een andere kijk of een andere mening te hebben over grotere vraagstukken ligt de oplossing misschien dichtbij.

Mensen die kritisch zijn

En dan kunnen we nog een stap verder gaan. Praat je ook met mensen die kritisch zijn op wat jij doet? Durf je het gesprek aan te gaan met de mensen die zeggen: ‘Ik zweer bij bio en er is geen tussenweg'? Of met de rebel op de A12 die tegen subsidies is? Daar bedoelen ze de belastingkortingen mee, waar wij als glastuinbouwsector ook mee te maken hebben.

De vraag is ook, waarom zou je het doen? Het is ook wel fijn om op je erf om je heen te kijken en te zien dat het goed is. Het loopt allemaal zo als het bedoeld is en het voldoet aan jouw verwachtingen. Op pad gaan vraagt ook om zelfreflectie.

Als iets altijd al zo is, is het ook moeilijk voor te stellen dat het gaat veranderen. Maar de waarheid is dat dit wel gebeurt. Niet alleen nu, het verandert altijd. Elke generatie heeft weer zijn eigen uitdagingen. En in elk familiebedrijf is het een strijd tussen de kijk van de oude generatie en de kijk van de jonge generatie.

Wat je ziet, is hoe je kijkt. Het is leuk om hier even over te filosoferen met een biertje voor de tent. Fijne vakantie allemaal.