Saamhorigheid tijdens Trekkertrek al veertig jaar uniek

Afgelopen weekend vond het jubileum in Gulpen plaats. Volgens de organisatie, die uit leden van de Katholieke Plattelands Jongeren (KPJ) bestaat, zit de kracht van het evenement in de saamhorigheid die generatie op generatie wordt overgedragen. 'De band is zo uniek en sterk', vertellen oud-bestuurder Cor Pinkers, voorzitter Ralf Coumans en bestuurder Ynego Brouwers.

Pinkers heeft veertig jaar geleden het evenement helpen opzetten en is nog altijd actief binnen de organisatie. Aanleiding destijds was een jubileum van de KPJ. Het idee van het organiseren van een Trekkertrek was volgens hem een en al spanning en sensatie.

'Een paar jaar van tevoren waren er wat feesten georganiseerd die groots opgezet werden, maar waar weinig mensen op afkwamen. Partijen voor sponsoring en materialen hadden geen vertrouwen dat het iets kon worden. Ook de drankhandelaar niet. Die zei: 'Jullie zijn gek. Veel bier leveren, maar een lege tent.' Maar het werd een enorme klapper', zegt Pinkers. 'We hadden tussen de vierduizend en vijfduizend man op de baan staan. De drankhandelaar heeft vanaf 11 uur 's ochtend de hele dag met zijn auto vaten bier gebracht.'

Generatie op generatie

Wat Pinkers zo uniek vindt, is dat de Trekkertrek generatie op generatie wordt doorgegeven. Voor Brouwers is dit herkenbaar. 'Ik ben in Zeeland opgegroeid, maar mijn ouders zijn wel van hier. Als we vroeger op vakantie gingen, ging ik ook naar de Trekkertrek. Toen we hierheen zijn verhuisd, ging ik ook weer. En toen ik een jaar of 16 was, ging ik bij de KPJ. Ik begon als bestuurslid en ben ook een paar jaar penningmeester geweest. Nu regel ik vooral de sponsoring en reclame.'

Ook voorzitter Coumans van het organisatiecomité heeft de Trekkertrek vanuit thuis meegekregen. 'Mijn ouders hielpen vroeger altijd mee en ik ging op de arm mee de wei op. En dan gaat het vanzelf. Je komt in de KPJ en vindt daar een vriendengroep. Op een gegeven moment worden de mannen die de Trekkertrek regelen ook een dag ouder en is er ruimte voor verjonging. Ineens zit je dan in het bestuur.'

Ruimte maken voor die verjonging binnen het bestuur is volgens Cor het beste besluit dat ooit is genomen. '50-jarigen die feesten organiseren, dat ziet de jeugd niet zitten. Wij hebben er bewust voor gekozen om periodiek af te treden. Stap voor stap zijn we blijven schuiven en is de kern van het bestuur jong.'

Bovenop de berg

Naast de wisselingen in het bestuur, heeft het evenement door de jaren heen ook aardig wat wisselende locaties gehad. Pinkers: 'Het is begonnen in Gulpen op de 'schaapswei', zoals wij het noemden. Maar dat terrein was eigenlijk te nat. Het tweede jaar gingen we naar het terrein waar we nu zitten, maar door omstandigheden moesten we verplaatsen.'

Ze zijn toen gaan rondzwerven in de omgeving, geeft Pinkers aan. 'Ingber, Hoogcruts, Heijenrath. Uiteindelijk zijn we hier weer teruggekomen, op dit unieke stukje grond bovenop de berg.' Het is hier volgens Coumans heel zware grond. 'En dat maakt het perfect voor de Trekkertrek', zegt hij.

Sinds vier jaar is er voorafgaand aan de zondag een feestavond op vrijdag en sinds dit jaar ook op zaterdag. 'Het is vanuit de jeugd binnen de organisatie ontstaan om op vrijdagavond een feest te organiseren. En met succes', aldus Brouwers. Coumans: 'Je hebt soms jaren dat de puzzelstukjes niet allemaal ineen vallen. Met een feestavond is er ook een stukje zekerheid gekomen.'

Met de tijd meegaan

De organisatie gaat steeds meer met de tijd mee. 'Wij lopen continu tegen nieuwe regels, wetten en vraagstukken aan. Denk bijvoorbeeld aan de veiligheid en de beveiliging op het evenement, maar ook op het gebied van duurzaamheid. Want ja, bij de Trekkertrek gaan er zwarte rookpluimen de lucht in. En ook daar proberen we aan te werken', vertelt Coumans.

Pinkers: 'Zo hebben we een mogelijkheid om CO2-uitstoot te compenseren en laten we de boeren de laatste opties zien op het gebied van schonere diesel en elektrische machines en voertuigen.'

Coumans vult aan: 'En tussen alle drukte door ook proberen oog te houden voor de kleine dingen. Zo hebben we bijvoorbeeld een paar deelnemers die al veertig jaar meedoen. Een van hen heeft een slechte gezondheid. Om hem dit jubileum niet te laten missen, hadden we geregeld dat een wensambulance hem op ging halen en hij naast de baan kon staan. Hij was zo geëmotioneerd toen we hem dat gingen vertellen. Dat zijn de mooie dingen.'

Sfeer is hetzelfde gebleven

Ondanks alle ontwikkelingen en situaties waar de Trekkertrek mee te maken heeft gehad, is in die veertig jaar volgens de heren één ding hetzelfde gebleven: de sfeer: 'Het unieke van de saamhorigheid en het toegankelijk blijven voor iedereen, jong en oud. Als ik over de veertig jaar heen kijk, is dat al die jaren gebleven', vertelt Pinkers.

'Het hangt ook allemaal samen met elkaar', volgens Coumans. 'De moeder van die, de neef van die, de mama's van Zij Actief, de papa's die bij de LLTB zitten, kids die meekomen. Zo kunnen we blijven bestaan.'

Brouwers voegt daaraan toe dat die saamhorigheid de kracht van het evenement is. 'En niet alleen van het evenement, maar ook van de KPJ. Iedereen doet iets zonder dat ze er iets voor terug verwachten. We maken het samen gezellig', geeft hij aan. 'En we hopen dat dat ook de volgende veertig jaar nog zo blijft', besluit Pinkers.