Vijf vragen over wetsvoorstel oneerlijke handelspraktijken

Wat mag bijvoorbeeld niet?

In de gedragsregels staat dat te goeder trouw wordt omgesprongen met vertrouwelijke informatie, dat eigen risico's niet op anderen worden worden afgewenteld en dat partijen elkaar niet mogen bedreigen of onder druk zetten.

Bij de eerdere Gedragscode Eerlijke Handelspraktijken Agrofood bleek dat partijen hierover niet snel een klacht indienen, ofwel klachten aandragen die niet ontvankelijk zijn. Enerzijds werd dat veroorzaakt door onbekendheid met de mogelijkheden. Soms blijkt een klacht lastig hard te maken. Zeker bij mondelinge overeenkomsten, die nogal eens voorkomen in de sector.

Wie borgt de handhaving straks?

In het wetsvoorstel is opgenomen dat de ACM in Nederland toezicht gaat houden op naleving van deze wet. De ACM zal hiertoe in Brussel worden aangemeld als de autoriteit ter handhaving van het verbod op oneerlijke handelspraktijken. Alle EU-lidstaten gaan de nieuwe EU-richtlijn implementeren. In iedere lidstaat zal dus een loket worden aangewezen waar partijen met hun klacht terechtkunnen.

En die geschillencommissie?

Minister Carola Schouten van LNV is van plan om een geschillencommissie in te stellen die wordt ondergebracht bij de Stichting Geschillencommissies voor Beroep en Bedrijf. Hoe de taken tussen de ACM en deze geschillencommissie worden verdeeld, is vooralsnog niet geheel duidelijk.

Waar kloppen klagers dan aan?

Individuele marktpartijen (boeren en tuinders) kunnen zowel bij de geschillencommissie als bij de ACM aankloppen als zij worden geconfronteerd met oneerlijke handelspraktijken. Wel roept LTO de politiek op om helder te communiceren over de taken en bevoegdheden van de verschillende instanties en waar belanghebbenden terechtkunnen bij geschillen. Niet iedere klacht hoeft overigens tot een onderzoek te leiden.

Waar pleit LTO verder voor?

Om de nieuwe aanvullende wetgeving goed te laten draaien, zal de overheid goed duidelijk moeten maken wat de bevoegdheidsverdeling is tussen de nieuwe wetgeving en bestaande scheidsgerechten in de agrarische sector, zoals in de akkerbouw, boomkwekerij en bollenteelt.

LTO vraagt ook aandacht voor een goede communicatie over de nieuwe wetgeving en laagdrempelige toegang voor boeren en tuinders, om te voorkomen dat dit keer ook te weinig ontvankelijke klachten binnenkomen.