Daarom ben ik zo graag lid en bestuurder

Aan de vooravond van het verstrijken van de deadline drink ik een kop koffie met een goede vriend. Dat levert waardevolle momenten op waarop je met elkaar kunt delen, spiegelen en overdenken.

Ik vertelde over mijn eerste twee weken, wat ik had meegemaakt, waar ik soms tegenaan loop en over wat ik enorm gaaf vind om te zien en te ontdekken in LTO. Terloops geef ik aan het nog wel lastig te vinden een column over dat alles te schrijven. Het inwerken en het ontdekken zijn namelijk nog in volle gang. De kennis zegt me: 'Waarom schrijf je niet een column uit je hart? Over waarom je hieraan bent begonnen?' Wijze raad die ik graag opvolg.

Daarom recht uit het hart: ik zit niet in het bestuur omdat pluche zacht is. Ik vind dat ik als boer het mooiste beroep ter wereld heb en ik ben enorm trots op wat we als Nederlandse land- en tuinbouw presteren. Toch krijgen we daarvoor vaak veel minder dan we verdienen.

Aan de kant staan en roepen dat het niet eerlijk is en dat het anders moet zonder daar zelf verantwoordelijkheid in te nemen, wil en kan ik niet. Daarom ben ik zo graag lid en bestuurder bij een vereniging die verantwoordelijkheid voelt en neemt voor het langetermijnperspectief van de Nederlandse land- en tuinbouw. Kunnen we het als LTO nog beter doen? We zullen het zien. Ik ga er in ieder geval mijn stinkende best voor doen.