Waterschappen gaan voor nulstand muskusratten

De zogeheten nulstandstrategie wordt momenteel besproken in de waterschapsbesturen nadat uit twee veldproeven bleek dat de andere optie, het vrij laten van populaties muskusratten in een afgebakend gebied, alleen maar een averechts effect had. De dieraantallen namen daar explosief toe, en daarmee de aangebrachte schade. De proef moest uitwijzen of meer diervriendelijk beheer mogelijk is

Nu de populatie muskusratten door stelselmatig wegvangen de laatste jaren gestaag afneemt, verwachten de waterschappen met een jaar of tien rond een nulstand te kunnen uitkomen. De rattenvangers blijven overigens wel actief, zegt bestuurder Hilbrand Sinnema van waterschap Hunze en Aa's.

Evenwicht

Waterschap Hunze en Aa's keurde de strategie deze week als eerste goed. 'Een echte nulstand is waarschijnlijk niet helemaal haalbaar, wel een hanteerbaar evenwicht', nuanceert Sinnema. 'En langs de oostgrens zullen we daarbij extra waakzaam moeten blijven.' De extra kosten die de waterschappen langs die landsgrens maken, worden gecompenseerd door de waterschappen uit West-Nederland, zo is al afgesproken.

De waterschappen vangen de laatste jaren steeds minder muskusratten; een goed teken. Waren dat bij waterschap Hunze en Aa's er in 2011 nog 14.000, in 2018 bleef dat al beperkt tot 2.900 vangsten. Nederland volgt met een nulstandstrategie de waterbeheerders in Vlaanderen en Groot-Brittannië. Daar wordt dit beleid al succesvol toegepast. Voordelen van de nulstandstrategie zijn naast een kostenreductie ook dat het veel dierenleed bespaart, benadrukt Sinnema. 'We raken zo al met al van veel ellende af.'

Andere exoten

De waterschapsbestuurder stelt vast dat schades en bestrijdingskosten door andere exoten nog toenemen, zoals van beverratten en andere invasieve niet-inheemse waterplanten. 'Op dit gebied komt er steeds meer op de waterschappen af', zegt Sinnema.

De waterschappen in Noord- en Oost-Nederland zijn anderhalf jaar geleden een samenwerkingsproject gestart met de Duitse waterbeheerders in Nedersaksen en Noordrijn-Westfalen. Dat is gericht op de bestrijding van de beverrat. 'Maar de ervaringen die we hebben opgedaan met deze soort kunnen we nu ook inzetten voor de muskusrat. Aan die kant van de grens zal er dan nog wel wat moeten gebeuren', aldus Sinnema.