Klimaatakkoord past bij onze ambitie

Het akkoord is een typisch Hollands staaltje samenwerking. Geen land laat zoveel mensen en belangen meepolderen om te komen tot een gedragen aanpak. Honderden deskundigen, organisaties, vakbonden en energiebedrijven zaten aan tafel. Linkse leiders als Diederik Samsom en Kees Vendrik werkten innig samen met voormalig VVD-leider Ed Nijpels aan honderden maatregelen voor een beter klimaat.

In de laatste week van het jaar volgde echter nog een ander oer-Hollands fenomeen. Nog voor het akkoord is doorgerekend, besloten oppositie en opiniemakers van links tot rechts het alvast flink te bekritiseren.

Zinloos?

De kritiek richt zich deels op de rol van de industrie, maar er komt een heel nieuw punt prominent naar voren. Het zou zinloos zijn om in Nederland iets aan klimaatverandering te doen. De redenering is simpel. Nederland is maar verantwoordelijk voor minder dan 0,5 procent van de mondiale CO2-uitstoot.

Thierry Baudet wijst erop dat China met meer dan 10 miljard ton CO2 en bijna 30 procent een veel grotere vervuiler is. De hoofdredactie van de Telegraaf schrijft dat de Nederlandse impact niet in verhouding staat tot de ‘offers die worden gevraagd’.

De commentaren doen denken aan de eerdere klimaatscepsis. Door zelfbenoemde deskundigen werd gesteld dat er te weinig bewijs is voor klimaatverandering en we dus niets moesten doen. Dat maakt nu plaats voor klimaatdefaitisme, opgeven van de strijd voordat die begonnen is.

22 graden in oktober

Ja, het is vreemd om in oktober met 22 graden op het strand te zitten. Maar wat kan Nederland als klein land nou betekenen? Laten we de vlag maar strijken.

Natuurlijk heeft Nederland met 0,2 procent van de wereldbevolking niet de grootste CO2-uitstoot. Wel hebben we de 18de economie van de wereld. Onze uitstoot per hoofd van de bevolking is het driedubbele van het wereldwijde gemiddelde. Als wij al niet meedoen, waarom zouden de 192 landen met kleinere economieën dan hun best doen voor het Akkoord van Parijs?

Extra vreemd is dat het klimaatdefaitisme zich vooral bij conservatieven manifesteert. Soortgelijke argumentatie zou onacceptabel zijn bij die andere waarborg van onze veiligheid: onze militaire slagkracht. De Nederlandse bijdrage aan de NAVO is beperkt. Krap 1 procent. Wat voor zin heeft dat dan? Als de conservatieven zich tegen de klimaatinspanning keren, zouden zij zich volgens dezelfde logica ook moeten verzetten tegen defensie-investeringen.

Voorbeeldfunctie

Nederland ambieert een internationale voorbeeldfunctie. Al Gore prees ons eerder voor de baanbrekende Klimaatwet. Parlementariërs uit heel Europa kijken met open mond naar ons concept-Klimaatakkoord en zoeken naar exportmogelijkheden voor dit ‘Dutch Model’.

En de klimaatkansen zijn onweerstaanbaar. Schonere lucht. Een fatsoenlijke boterham voor onze boeren én goed voedsel geproduceerd met respect voor de natuur. Lagere energierekeningen. Comfortabele woningen. Veiligheid voor Groningers. Duizenden klimaatbanen. De grootste innovatiegolf van onze levenstijd.

Met het Klimaatakkoord geven wij als een van de eerste landen concreet invulling aan ‘Parijs’. We gaan de doorrekeningen van het concept straks kritisch beoordelen. Het kabinet moet toezien op een eerlijke lastenverdeling. Maar wij moeten ons niet laten tegenhouden door moedeloosheid van beroepspessimisten. Ons land is klein, haar daden benne groot.

Rob Jetten Fractievoorzitter D66 in de Tweede Kamer