Druk op landbouwbudget schept kansen

In mei van dit jaar bijvoorbeeld lanceert de Europese Commissie haar nieuwe voorstel voor de Europese meerjarenbegroting. Daarin wordt het Europese budget bepaald voor de komende jaren na de Europese verkiezingen van 2019.

Hoe gaan we bijvoorbeeld om met het financiële gat van circa 10 miljard euro per jaar, dat het Verenigd Koninkrijk achterlaat vanwege de Brexit? Als het aan Eurocommissaris Günther Oettinger (Begroting) ligt, gaat de contributie die lidstaten aan Brussel moet betalen omhoog.

Als het aan mij ligt, wordt er eerst kritisch gekeken naar het uitgavenpatroon van de Europese Unie. Net als iedereen moet ook de Europese Unie de tering naar de nering zetten.

In het verlengde van de meerjarenbegroting presenteert Landbouwcommissaris Phil Hogan de eerste voorstellen voor een nieuw Europees landbouwbeleid na 2020. Op de hoogte van het landbouwbudget wordt veel druk uitgeoefend. Deels om het genoemde begrotingsgat als gevolg van de Brexit op te vullen. Tegelijkertijd ook omdat er voor de EU meer prioriteiten bij komen die ook geld kosten, zoals terrorisme, migratie en digitalisering.

Opvallend is verder dat ook de Franse president Emmanuel Macron deze week duidelijk maakte dat hij openstaat voor bezuinigingen in het landbouwbudget. Iets wat onder bijvoorbeeld president Nicolas Sarkozy absoluut ondenkbaar zou zijn geweest.

Met andere woorden, meer dan ooit moet het nieuwe landbouwbeleid legitimeren dat een deel van het Europees budget gebruikt wordt voor de agrarische sector. Ik zie dat als een kans. Dat er eindelijk een politieke wil ontstaat om een landbouwbeleid neer te zetten dat resultaat levert. Een landbouwbeleid waarbij ondernemerschap wordt aangemoedigd en stilstand niet wordt beloond.

Een landbouwbeleid waarbij het landbouwbudget geïnvesteerd wordt om de Europese landbouw concurrerender, innovatiever en duurzamer te maken. Een landbouwbeleid waarbij juist de Nederlandse land- en tuinbouw met zijn kennis en ervaring van kan profiteren!