Melkveehouder heeft meldplicht ziekten amper in beeld

Van mond-en-klauwzeer weet ruim 90 procent van de melkveehouders dat blaren op de kroonrand en de tussenklauwspleet bij dit ziektebeeld horen. Ook herkent een groot aantal ondernemers het speekselen, smakken en tandenknarsen als symptoom.

Toch weet slechts iets meer dan 10 procent van de melkveehouders dat ook sterfte onder jonge dieren kan wijzen op mond-en-klauwzeer. Van blauwtong kennen ze minder verschijnselen.

Enquête

Dat blijkt uit een enquête van het incidenten- en crisisteam van de NVWA onder melkveehouders. 'De impact van een te laat gemelde ziekte is groot. De rol van de veehouder is daarom essentieel', stelt Paul Leijs van de NVWA.

Het viel dit crisisteam op dat melkveehouders nauwelijks ziekten melden. Dit is vooral een taak van dierenartsen, denken zij. Maar volgens de wet is de melkveehouder ook verplicht om een meldingsplichtige ziekte aan te geven. Omdat dit nauwelijks gebeurt, was de enquête uitgezet.

Nut en noodzaak

Opvallend genoeg zien veel melkveehouders het nut en de noodzaak van de meldingsplicht. De dierenarts heeft hierbij volgens hen een belangrijke taak. 'Veel melkveehouders zien het ook als taak voor de dierenarts om dit te melden', zegt Leijs.

Jos Verstraten van LTO-vakgroep Melkveehouderij herkent dit beeld. 'Veel meldingsplichtige ziekten komen zo weinig meer voor dat ondernemers niet meer weten welke symptomen hierbij horen. Veel ziekten hebben we de laatste twintig jaar hier niet meer gezien. Dat is eigenlijk positief', stelt hij.

Ook denkt Verstraten aan nieuwe ziekten. 'Andere ziekten kwamen hier voorheen nauwelijks voor, maar duiken door het opwarmen van de aarde plots op. Voor dierenartsen is het soms ook lastig om de juiste diagnose te stellen.'

Vals alarm

Verstraten begrijpt dat de NVWA pleit voor een tijdige signalering. 'Maar een goede diagnose is ook van belang. De dierenarts is daarom essentieel om vals alarm te voorkomen. Aan de andere kant hebben we een goed monitoringsysteem, waardoor ondernemers bij een ziekte-uitbraak wel alert zijn.'

De NVWA steekt ook de hand in eigen boezem. 'We moeten beter naar melkveehouders communiceren welke ziekten meldingsplichtig zijn en welke symptomen hierbij horen', geeft Leijs toe.