'Als ik alles nieuw had gekocht, was ik geen boer'

Hoe bent u begonnen met uw bedrijf?

'Ik zal bij het begin beginnen. Mijn ouders hebben altijd melkvee gehad. Al van jongs af aan was ik bij de koeien te vinden. Afspreken met vriendjes was oké, zolang ik maar om vier uur thuis was, want dan wilde ik de koeien voeren. Niemand keek er dan ook raar van op, toen ik besloot om veehouderij te studeren aan de MAS. Tijdens mijn opleiding ging ik voor stage naar Canada. Ik heb daar een geweldige tijd gehad. Toen de eigenaar van het stagebedrijf me later mailde om te vragen of ik bij hem zou willen werken als hij me een ticket zou sturen, hoefde ik niet lang na te denken.'

Hoe was dat?

'Ik woonde er samen met een jongen uit Sint-Michielsgestel. We werkten hard, gingen naar de kroeg, zaten op voetbal en hadden het er naar onze zin. Toch begon het te knagen dat ik thuis ook veel vrienden en familie had en zo kwam ik na elf maanden weer naar huis. Eenmaal thuis besloot ik om me te oriënteren op emigreren naar Canada. Om daarnaartoe te emigreren, had je een flinke pot geld nodig en dus keek ik verder naar Duitsland. Maar ook daar zou ik ver van mijn vrienden vandaan zitten en was het me dat waard?'

Toch bent u niet geëmigreerd. Waarom niet?

'Emigreren klonk aanlokkelijk. Maar wat doe je? Toen de vijf koeien die mijn vader nog had, in 2011 zouden gaan afkalven, besloot ik te zorgen voor deze koeien. De kalveren werden geboren en mijn boerenhart begon flink te kloppen. Zou ik het bedrijf hier niet weer op kunnen starten? Via via hoorde ik dat een boer ging stoppen. Met een gedeelte van mijn spaargeld kocht ik twintig koeien van hem. We hadden nog melkquotum en zo startte ik met het melken van de koeien. Mijn bedrijf was begonnen.'

Beetje bij beetje bouwt u verder aan uw bedrijf. Welke stappen zet u?

'Aangezien de stal oud was en nog steeds is, koos ik ervoor om deze stap voor stap te renoveren. De melkstal van 2 x 4 meter was niet groot, maar toch besloot ik deze op te knappen. Er was simpelweg nog geen geld voor een andere melkstal. Mijn vader vertelde na de verbouwing met een grote lach op zijn gezicht: 'Die renovatie heeft jou nog meer gekost dan waar ik deze melkstal ooit voor heb gekocht.' En daar kon ik het mee doen. Niet alleen de melkstal is gerenoveerd, maar ook de ligboxen. Een jaar later ging ik de stal uitbreiden en kwamen er krachtvoerboxen, waardoor ik niet meer iedere dag met een kruiwagen en een schep door de stal hoefde te lopen om de koeien te voeren.'

Hoe was het mogelijk om steeds te verbouwen?

'Mijn vader en ik hadden spanten op de kop kunnen tikken bij een sloop. Zo zie je maar, als je nuchter bent en goed op let, kun je heel wat spullen bij elkaar verzamelen voor niet te veel geld. Hoe mooi al die nieuwe spullen ook zijn, als ik die had moeten kopen, dan had ik nooit boer kunnen worden.'

Hebt u alles zelf verbouwd?

'Ik heb erg veel geluk met mijn vader en broer op de betonpomp en een andere handige broer. We hebben eigenlijk alles zelf verbouwd. Voor de komende jaren staan de 180 vierkante meter asbestplaten op de planning en een andere melkstal. Maar ik wil eerst weer wat meer geld gespaard hebben en duidelijkheid hebben over de wet- en regelgeving, voordat ik die investering doe. Alleen op die manier kan ik mijn bedrijf ik evenwicht houden.'

U noemt uzelf meer een boer dan een ondernemer. Waarom?

'Een echte ondernemer kan op zijn computer kijken en keuzes maken om koeien weg te doen of te vervangen omdat ze niet meer goed presteren. Soms zou ik willen dat ik hier harder in was, maar dat is nu eenmaal niet zo. Ik boer vanuit mijn gevoel. Misschien is het voor mij lastiger om zomaar koeien weg te doen, omdat mijn koeien er echt voor zorgen dat mijn droom is uitgekomen en ik boer kon worden.'

Kunt u een voorbeeld geven?

'Toen ik vorig jaar negen koeien weg moest doen, was het even slikken. Mijn lievelingskoe moest namelijk ook weg. Een keuze die voor mij enorm zwaar was, maar de dame in kwestie was echt al heel oud. Nu heb ik weer een lievelingskoe. Een mooi beest, niet de grootste en ze geeft niet de meeste melk, maar ze heeft toch al zeven keer gekalfd. Ook komt er sentiment bij kijken: ze is namelijk de laatste koe die ik nog heb van de koeien die ik als eerste kocht om te kunnen gaan boeren.'

Hoe ziet u uw toekomst?

'In de toekomst wil ik de asbestpanelen op het dak en de melkstal hebben vervangen. Ook hoop ik meer grond te hebben om ervoor te zorgen dat ik mijn veestapel iets uit kan breiden. Ik heb namelijk zeventig ligboxen in de stal en het zou mooi zijn om deze gevuld te hebben. Ook hoop ik om aan de andere kant van het pad te wonen. Joyce en ik wonen in het appartement waar mijn ouders en ik vroeger hebben gewoond. Mijn ouders wonen nu in het 'grote' huis en het zou mooi zijn om over een tijd te wisselen.'

Blijft u werken als zzp'er?

'Mijn wens is om in de toekomst meer thuis op de boerderij te kunnen werken, maar of ik echt fulltime thuis zou willen werken, weet ik niet. Ik vind het mooi om op pad te zijn met anderen en om een grotere wereld te hebben dan alleen de veearts, de adviseur en de studiegroep waar het eigenlijk altijd gaat over koeien, koeien en nog eens koeien. Het leven is meer dan dat.'