'Onze glastuinbouw kan toekomstige megacities voeden'

De Nederlandse glastuinbouw die megasteden over de hele wereld voorziet van voedsel en gezondheid. Daar moet de sector op aankoersen, maar daarvoor is innige samenwerking nodig tussen bedrijven, overheden en kennisinstellingen, stelt Martin van Gogh, lid van de Economische Programmaraad Zuidvleugel en ceo van Hoogendoorn Growth Management.

'Feeding and Greening the Megacities' noemt hij het concept waarin de tuinbouw met bioscience, cross-overs, octrooien en voedselveiligheid wereldsteden bedient. Dit verhaal staat ook tijdens de Agri Food Week op het programma.

Hoe komt u op dit verhaal?

'Drie jaar geleden werd ik gevraagd toe te treden tot de Economische Programmaraad Zuidvleugel (EPZ), namens het tuinbouwbedrijfsleven. De EPZ moet deze regio vooruit helpen, want de Zuidelijke Randstad blijft in ontwikkeling achter op andere Europese stadsregio's. Ik heb toen een plan geformuleerd over de bijdrage van de tuinbouw, op één A4'tje, en vormgegeven als infographic.

'Feeding the Megacities gaat uit van de potentie van de Nederlandse tuinbouw. Eerst moeten we weer nummer 1 worden. Kennisinstellingen uit Duitsland, Amerika en Frankrijk halen ons in. Onze vakbeurzen stellen internationaal steeds minder voor.'

Wat vertelt de infographic?

'De tijdbalk is verbeeld als weg. Als we doorgaan zoals nu, is dat een doodlopende weg. Sinds de eeuwwisseling is de veiling in vertrouwde vorm weggevallen en kwam er veel meer versnippering en concurrentie. We hebben een deel van de kennisbasis opgegeven. De club van 100 moet zelf geld voor onderzoek inzamelen. Verder staat 40 procent van de teeltbedrijven onder water en is er grote versnippering in de afzet.

'Er zijn tientallen initiatieven om de problemen aan te pakken, zoals coalitie HOT. Maar er is nauwelijks regie en samenwerking. Bovendien presenteren we ons in het buitenland te verbrokkeld. Laten we doen alsof we één multinational zijn.'

Hoe moet het dan wel?

'We kunnen de sector duurzaam herinrichten, zodat de hele Nederlandse glastuinbouw profiteert. Ik heb drie oplossingsrichtingen bedacht, waarbij het draait om 'Bring in the Dutch'. De internationale faam die Nederland in watermanagement heeft, kunnen we ook hebben voor health en food. Dat vraagt eerst dat we onze doelgroep opnieuw definiëren en daar onze tuinbouw op inrichten.

'Neem een groot deel van Noord-West Europa, een dichtbevolkte regio. Die kunnen wij alles bieden op het gebied van gezondheid en voedsel. Alle ingrediënten zijn er al.'

Welke zijn die?

'We hebben de techniek en kennis in huis om duurzame productielocaties te bouwen voor een breed assortiment groenten en planten. Dit kan met milieuvriendelijke teelt, gesloten water- en grondstoffenkringlopen en een eigen duurzame energievoorziening.

'Als we in kennisontwikkeling goed samenwerken, kunnen we daar nieuwe producten in voeding, gezondheid, plantinhoudstoffen en technische systemen aan toevoegen. We moeten dat zo goed doen dat afnemers voor ons kiezen. Een voorbeeld: als wij tomaten met een hoger lipoceengehalte kunnen leveren, staan ze voor ons in de rij.'

En dan?

'We passen eerst ons areaal aan op het voeden van de Megacity West-Europa. De volgende stap is dat we dit concept wereldwijd uitrollen. 90 procent van de toekomstige bevolkingsgroei zit in Azië, Afrika en Zuid-Amerika. Bestuurders daar bellen ons dan voor een productiesysteem van gezond voedsel.'